Soldaten marcheren

Soldaten marcheren door het vreemde land,
laten zich door niets of niemand hinderen.
Op hun schouders rust slechts een geweer,
hebben geen last van wroeging of van spijt.

Soldaten marcheren door het hete rulle zand,
hun slachtoffers zijn de ouderen en kinderen.
Met hun geweten op slot trekken ze van leer,
jonge mannen nog, maar tot alles toe bereid.

En hun leiders knikken volgevreten maar tevreden,
spreken hun blijdschap uit op radio en op de tv.
Blind en doof voor hoe er werkelijk is geleden,
zij zitten er, ver .. heel ver weg .., niet mee.

Soldaten marcheren langs hen onbekende grenzen,
"Bevel is bevel", dat wordt hen hard meegegeven.
Ze laten een kil spoor na van bloed en van dood;
kinderen nog, eindeloos ver van haard en huis.

Soldaten marcheren en vermoorden zo maar mensen,
nemen, zonder blikken en blozen, zo maar 'n leven.
Maar wat achterblijft, is een landschap in nood,
waar geweend wordt bij een vers graf en een kruis.

Schrijver: Jos Witteman, 29 januari 2003

jlwittemanyahoo.com

oorlog

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 5 stemmen 656