inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 2.037):

Nachtregen

zie de lichten halo's glijden
over natte straat kasseien
't zijn manestralen die wenen

om hun verloren schijn
baar niet voor diegenen
die toch verloren zijn

enkel de verscheurde wolken
die grijze hemels bevolken
treuren zo gelaten bedroefd

in plassen die deinen
totdat het niet meer hoeft
en rimpels verdwijnen

zelfs de kringen
die het lot bedwingen
maar steeds verder wijken
verstrijken
één voor één

Schrijver: Verdano, 4 maart 2003


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.7 met 43 stemmen aantal keer bekeken 15.541

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

annemieke steenbergen, 22 jaar geleden
Prachtig, heel erg tot de verbeelding sprekend visualiseer ik de woorden tot een schilderij op mijn netvlies. Bedankt!
lorelei meerling, 22 jaar geleden
Dit is een sfeervol schrijfseltje en op de achtergrond hoorde ik al het melancholische: Sound of Silence...
Mooi, zacht, nachtelijk ritme vind ik: de stilte van de wereld dringt een beetje door. Goed.
My, 22 jaar geleden
prachtig gedicht joh!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)