ik vroeg je: hoe vaak...?
Ik vroeg: hoe vaak herlees
je wat we schreven?
Je zei: o, niet zo vaak maar
wel vaak even en voorbij
als vogelvlucht
Ik vroeg: hoe vaak begrijp
je liefde onvervuld.
Je zei: alleen de jouwe,
onbedreven, onbedorven
als water, zuiver als scheppingslucht.
Toen zijn we opgestaan
en buiten samen herfst
gaan vermoeden.
Zie ook: https://tjootje.auteursblog.nl
Schrijver: Theo van de Wetering, 9 maart 2003
Geplaatst in de categorie: liefde