inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 2.520):

Zacht

Je had het zacht gezet, ons
vuur, te zeulend. Het was muziek
geweest zo, lang geleden, toch
van alle tijden. Het lukt je wel

om mij te mijden nu en sinds
het smeulen van ons vinnig
licht ken ik jouw stilste lijden.

Prince, mag ik je vragen
niet om mij te treuren, niet
om wrange beelden, niet
om onze weelde ener fel-

begeerde herinnering?

Schrijver: Sylvia Schrijen, 18 mei 2003


Geplaatst in de categorie: liefde

2.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 952

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Theodorus
Datum:
8 november 2003
Email:
theo.p.skynet.be
Volgens mij moet je in de tweede strofe 'het smeulen van ons vinnig vuur' aanhouden! Vergeet ook de lengte van elke regel niet omwille van het oog.
Een prima gedicht verder! Wanneer lees ik opnieuw iets van jou?

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)