Netgedichten

netgedicht (nr. 2.759):

geluiden praten ongewoon

adem hijgt
in droge dorst
verslikken giert
in boventoon

koorts spookt
in gedachten
geluiden
praten ongewoon

lippen breken
fluisteren woorden
die verijlen
in de nacht

ogen dwalen
zoeken liefde
voelen dat de
handen zijn gevat

rood gloeit nu nog
ongebroken, maar
stilte heeft in rust
de genezing al besproken

Schrijver: wil melker, 28 juni 2003

wlmelker

ziggo.nl

Geplaatst in de categorie: ziekte

ziekte

2.0 met 11 stemmen

1.521

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:: evy heyman
Datum:: 23 juli 2003
Email:: evy1988hotmail.com; nu pas weet je wat het is
is het jezelf of is het die ziekte!
het geeft iets maar toch weet ik niet wat!
ik vind het zo mooi dat ik het wel honderd keer na elkaar kan lezen!
het doet me wenen en lachen!
het doet me zingen en springen...
kan iemand ook een gedicht maken over wat je in jezelf ziet!

Naam:: Mies Prinsen
Datum:: 28 juni 2003
Email:: m.prinsen1chello.nl; Je hebt het verhaal over de zieke mens, die aan het genezen is, mooi verwoord in 5 strofen. Ziek zijn en beter worden dus.
Ik denk dat "beter" worden, naast het lijflijk genezen, nog een betekenis heeft. Je bent ook een beter mens geworden. Geestelijk ben je gegroeid, je hebt tijd gekregen, bent gedwongen om na te denken. Met andere woorden, je bent er geestelijk wat rijker op geworden.
Dat is mijn ervaring en daar moest ik aan denken bij dit gedicht. Graag gelezen dus.

Geef je reactie op deze inzending: