schiphol

Ik moet van afscheid altijd huilen,
nee echt, van afscheid schiet ik vol
wie vreugd’ voor tranen wil verruilen
reist met mij samen naar Schiphol
bij elk hevig kussend paartje
- homo, lesb of hetero -
heb ik wel een verdrietig praatje
‘k zie het verhaal erachter zo

kijk, zie je daar dat meisje draven,
daar, door die klapdeur naar gate B
gaat haar pa in Turijn begraven,
ja, huil maar; ik huil zachtjes mee
en die vrouw die zo moet grienen
dat is een apart verhaal
haar lijf vol bolletjes cocaïne,
z’is bang: ze knappen allemaal

en die man die staat te wrijven
alsof de rook zijn ogen trof,
zegt dat hij bij haar had willen blijven
maar het zijn leugens, hij doet alsof
en zij, zo hartverscheurend schreiend,
kijkt - als hij niet kijkt - opzij
want als hij opstijgt ligt zij vrijend
in haar nog warme bed naast mij

Schrijver: peter paul, 5 oktober 2003

pp.schmaalchello.nl

afscheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 12 stemmen 1.254