inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 3.475):

De nachtuil (2)

Vliegen is voor mij geen vlucht
maar het doel van mijn bestemming.
In de lucht ben ik zonder remming
en slaak ik nooit een wanhoopszucht.

In cadans deinen mijn vleugels,
de dwarrelwinden zijn mijn element.
De turbulentiestromen zijn mij bekend,
de thermiek trek ik aan teugels.

Vrijheid is mijn noodzakelijk lot,
ik baad niet in modderpoelen.
Door het stof zal ik niet woelen
liever ontvang ik het genadeschot.

Eenzaamheid is zo wel mijn deel
maar zij kan me niet echt deren.
Er is immers steeds opnieuw te leren
van het leven als wonderbaarlijk geheel.

Zo vlieg ik dag na dag, jaar na jaar
onvermoeibaar mijn vleugelreizen.
Ik wil het bestaan er hoog om prijzen
dat ik beleef wat diep is en waar.

De mens? – ach, ik kijk er wat op neer
zijn wereld is beslist niet beter,
al is hij een onverbeterlijk weter.
Ik laat hem maar, ook hij verdwijnt weer.

---------------------------------------------------------------
Zie ook [url]http://www.depriman.nl[/url]

Schrijver: Anton van Amerongen, 8 november 2003


Geplaatst in de categorie: dieren

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 1.508

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)