inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 3.690):

dicht in gebed

zo dicht ingebed
in de schelp van je schoot
kraaide ik op het
klikklakken van de koekoeksklok
het fluweel in je stem kleurde nooit
buiten het lijntje van je harlekijntje
gedragen door je melkzachte handen
was ik te klein voor de wereld
maar voor jou toch een beetje groot

vleugellam in warme armen
luisterde ik naar je wijsje van het sijsje
je lachte plooitjes gekerfd door de tijd
om de tierlantijntjes van je kleine meid
je zakdoek droogde een poosje
de drupwangen van je doornroosje
mijn hand in jouw hand gepalmd
omsloot verzilverd geluk
de band tussen jou en je ukkepuk

maar ach, zo ver van vroeger verwijderd
roep ik bij stemmige kaarsstilte
het zo-dicht in gebed terug
gestolde woorden smelten
en ik zie je verschijnen
om de hoek telkens ik je zoek
dan praat ik met jou over hoe het was
en ruik nog je pepermuntjes
in een luw windzuchtje
spelend met het sneeuwwit
en het mannetje in de maan
jij sust terwijl je mijn angsttranen wegkust
want jij leerde mij schaduwlopen
jij leerde mij dreigmuren slopen

Schrijver: Marleen De Smet, 17 december 2003


Geplaatst in de categorie: familie

1.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 3.631

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)