Magere maskers
Letters hangen als dronken draden
Speelbal van de wind en van de tijd
Als dons doorweekt met zure tranen
Hopeloos op zoek naar rechtvaardigheid
Lampen zwijgen als grauwe graven
’t Schijnsel iets te vaag en iets te wijd
Verlicht de stad haar sluikse slaven
Hulpeloos gehuld in zwijgzaamheid
Gevels kreunen als lage laden
Schuiven langs elkaar als aaneengerijgd
Voegen van angst langs paarse paden
Met nergens nerven van enigheid
Maskers huilen langs kale kaden
Hebzuchtig waas in zwart habijt
De spin verschoont haar vuil gewaden
In ’t enge web van welvarendheid
Straten schuilen als blinde bladen
Onder het gewicht van jaren strijd
Begraaft de wet haar broedse braven
Onder het mom van onwetendheid.
Geplaatst in de categorie: maatschappij