Netgedichten

netgedicht (nr. 3.854):

Eilandvulkaan

Zij is eiland
en altijd vulkaan
met witte wolken
die haar sneeuw
getopte kegel raken
zij verjaagt mensen
die haar bevolken
en die haar rode lava
laten braken

zij is ook aardevrouw
en haar hete zwavel
daalt traag en treurt
als gloeiend bloed
met sissende stoom
die mij huiveren doet
en mijn koude zee
verkleurt

zij is soms boete
en haar verdriet
schroeit mijn ziel
en haar pijn
wordt mijn
als het vlees verkoold
en zwart tot
grijze asse
verwordt