inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 4.058):

Scheur

Voorbij die eindeloze dag
werden alle dagen nameloos
de verscheurde nachten slapeloos
en zie ik zoals ik nimmer zag

Het vergane beeld
van stap en stem en aangezicht
nooit meer door zon of maan belicht
de bloedende wond die nooit meer heelt

We zwerven doelloos door de uren
door een stil bevroren leven
oorverdovend haar stil verdriet

Er trillen tranen langs de muren
om de scheur contour te geven
sinds hij ons huis verliet

Schrijver: kees keizer, 18 februari 2004


Geplaatst in de categorie: verdriet

1.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 699

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)