Netgedichten

netgedicht (nr. 4.604):

lul niet

stampvoetend draai ik weg
in je ooghoeken fluit ik scheel
haren trekken lukt niet op kaal
haat en nijd door cupido beschoten

wegen door water langs en op
deinen met de storm mee olé
vliegend met mijn bezemsteel
vlam ik op op wat komen zou

steenkolen vloeien opgebrand
daadwerkelijk maar ook waanzinnig
als water het ook niet blussen kan
zal het opschuimen als verdriet