inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 4.770):

Kantelpunt

Ik stond op, besloot filosoof te zijn
met eindeloze reeksen vragen
en in elk antwoord het venijn
van onraakbare diepere lagen

Gevangen in de grenzenloze revue
op het kantelpunt tussen voorbij
en nog te gaan . Wij samen in het nu
als splinters in een momentenrij

De gesluierde geheimen achter de dood
de kracht van zweven en van drijven
het raadsel van de liefde geeft zich niet bloot
ik leg mij neer, besluit dichter te blijven.

Schrijver: kees keizer, 28 mei 2004


Geplaatst in de categorie: filosofie

2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 260

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)