Kantelpunt
Ik stond op, besloot filosoof te zijn
met eindeloze reeksen vragen
en in elk antwoord het venijn
van onraakbare diepere lagen
Gevangen in de grenzenloze revue
op het kantelpunt tussen voorbij
en nog te gaan . Wij samen in het nu
als splinters in een momentenrij
De gesluierde geheimen achter de dood
de kracht van zweven en van drijven
het raadsel van de liefde geeft zich niet bloot
ik leg mij neer, besluit dichter te blijven.
Geplaatst in de categorie: filosofie