spot en spel
Je grimmig oog snijdt
Door merg en been en vel
Alsof je een spookhengst berijdt
De iris smeult, de pupil laait
Ik begrijp geen grein van dit giftig spel
De mistflard die in mijn kop verwaait
Ik vlucht onder mijn donsdeken
Tel snuivende rammen tot ik slaap
Ze vermenigvuldigen in een luchtbel
Hollen dartel naar een rillend schaap
Het lijkt de zoetste inval wel
Ga je nog lang staan pruilen
Met spartelende armen, het weerloos kind?
Voor die koude grillen zou ik liever schuilen
Op een droge, warme zolder
Dan had ik liever mijn dwergparkiet bemind
Je oog spuwt schichten
Ik kaats de donder terug
Je wil mijn weekste vlek belichten
Ik wil enkel jouw kaakbeen ontwrichten
En sla verstrooid
Als naar een drinkende mug.
Geplaatst in de categorie: woede