inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 6.155):

Bang en veilig

Waar de golven de zee

lieten verwoesten

wat de tijd niet

kon bedwingen

ben ik ver weg

en ik kijk bang en veilig toe.

Ik ben waar de golven

mensen zijn die

gaan en komen

als de tijd

en de angst

hen veranderen en verder laten gaan.

Bang en veilig in het huis

van hun wereld die niet verdrinkt

en een venster heeft dat ze altijd op tijd kunnen

sluiten

met hun gedachten.

Bang en veilig.

Ver weg en heel dichtbij.

Schrijver: proficiens, 3 januari 2005


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 985

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)