tuinpad van mijn vader
starend over het pad zie ik hem
nog lopen
kijk ik met dezelfde ogen naar
z’n kwistig gezaaide bloemen
langs het zomergroene gras
beluister de vogels met gelijke
oren en betast ik de wereld
met zachter hand
starend over het pad zie ik hem
stilletjes verdwijnen, sluimert
in het lover een droef gemis
voel diep van binnen dat hij
nog aanwezig is
als een smeulend vuur in mij
verzonken
Geplaatst in de categorie: afscheid
Het is slechts een tijdelijk afscheid.