inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 6.458):

streelde lente op je koude huid

je bloeide in je lach
ontluikte wit je tanden
je rode lippen waren zoet
nog warmer dan je handen

ik streelde lente
op je koude huid
je dooide snel tot voorjaar
een merel floot de winter uit

we droomden het concert
dat vroege vogels gaven
in het rood van ochtendlicht
bleef de zomer even nog uit zicht

we speelden zon en
kleurden dagen langer door
de geur te dragen van geluk
je bloesemt nu, je lach kan niet meer stuk

Schrijver: wil melker, 11 februari 2005


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 1.089

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
nickie
Datum:
24 februari 2005
Email:
nikki_dijkstrahotmail.com
Dit vind ik een erg mooi gedicht, rustgevend
en prachtige taal!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)