inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 6.462):

Adagio cantabile

hoe de dood geruisloos
in je lichaam kroop

werd zacht belicht in je
witte huid en broze gezicht

hoe je oude ziel als milde
gloed vervloog

blijft zichtbaar in een lege
stoel en stille traan

waar een geliefde sonate
jou vaak kon bekoren

de tijd weer stilaan
verder tikt

Schrijver: bert van der linden, 11 februari 2005


Geplaatst in de categorie: afscheid

3.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 1.659

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
hebus
Datum:
24 februari 2005
Email:
herman.buysgmail.com
AEeternum servans sub pectore vulnus. In je hart kun je de oude wonde koesteren, het gemis en gedachtenis aan de overledene. Warm dicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)