Paradise Lost.

Deze straten glanzen het aangezicht
Van ons nog steeds terug. De winterdag
Herinnert zich het vallen van uw lach,
Maar ons huis toont het donkere bericht

Van uw afscheid. Dit nauwgezet verslag
Legt mij sinds jaar en dag voor het gericht.
Hoe vreemd dat ik het evenwicht
Tussen de sintels en het vuur vermag.

En weer houd ik ons kort geluk ten doop.
Verbitterd zoek ik naar een laatst bewijs
Van liefde's gelijk, welhaast zonder hoop.

De hemel dekt zich met een woelig grijs
En door een verwoestende regen loop
Ik de poorten uit van het paradijs.

afscheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 2 stemmen 1.290