ze donkerden de nacht
in het roze
van de avondzon
zag ik je ogen
ze donkerden de nacht
vanmorgen keken ze
zo veelbelovend
toen het ontwaken ons
de vroege uren bracht
wisten lente in ontdooien
zagen winter zich in
krokussen ontplooien
en lachten naar elkaar
hoorden vogels
voorjaar fluiten en in
tonen hun domeinen sluiten
in de kruinen van de boom
nu zijn we in het duister
van beloven en vaagt de
avond lichten weg, ons ei
heb ik in jouw hand terug gelegd
Geplaatst in de categorie: liefde