inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 6.945):

vergrendel zonder sloten

Ik liet ze binnen
bood ze angsten aan
ze wilden niet beminnen
neuken en dan gaan

onderliggend janken
eerloos mijn verzet
vaak om stilte bidden als
er weer niets werd gezegd

ik vergrendel zonder sloten
mijn ramen zijn gebroken
het uitzicht splintert weg
in een leven zonder hopen

gebarsten is mijn kop
gedachten zijn mijn scherven
mijn lichaam is te koop
mijn ziel zal niemand erven

Schrijver: wil melker, 15 april 2005


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 457

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)