Noodlot
Tussen botsplinters en rotsscherven
Over een luw slagveld
-Koolzwart met rode spatten-
Wil de dwerg zijn naam kerven
Een speerpunt in de aardkorst
Hij jut zijn veulen op
Het gulden spoor schendt de flank
Een hittegolf breekt in de kop
Mat hem af zonder klank
Achtergelaten in een ruim vlak
De winter wacht.
Een lichtkegel splijt het gewelf
Een waaier van pijlen
Dan dekt de damp het azuur af
Zwelt in een dalende kolk
Langs de rotswand, een steenlawine
Het veulen valt
Het noodlot beslist
In een halve cirkel het volk dat spot
De dwerg rolt in een kloof van mist
Geen klif kan hem redden
Voor de kreet is zijn tong te lam
De grond nadert niet
Nog eerder de hongersnood
Geplaatst in de categorie: emoties