inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 7.332):

ik breek je veren

vleugel maar mijn
lieve nul, ik breek je
veren als je neerstijkt
op mijn woorden en
ze gaat vermoorden

stuk onbenul
dat geen gevoel geeft
aan de zinnen omdat
je bang bent je te laten
raken diep van binnen

je lach is nonchalant
denkt wetenschap naar
eigen hand te zetten
om een ander dieper in
het graf te kunnen leggen

jouw kuil is al gegraven
niemand zal je dragen naar
je laatste rust omdat je hen
de lust al hebt ontnomen samen
met jou eeuwigheid te dromen

Schrijver: wil melker, 25 mei 2005


Geplaatst in de categorie: liefde

5.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 496

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Fred
Datum:
25 mei 2005
Email:
fredmolenaarcasema.nl
Hoe heerlijk gemeen(d) dit gedicht.
Het is dat ik nooit een cijfer geef, anders....
Alleen jammer van dat tikfoutje (neerstijkt).

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)