inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 7.749):

doof en blinder dan

stemmen zeggen niets
spreken zonder zin
naar smeken hoef
ik niet te luisteren
onderhuids het fluisteren
het raakt me niet
de vragen in een stem
breken kan ik
met een glimlach
weer vergeten
dans de stilte
van ieder uur muziek
minutenlang tot solo

ogen strijken langs
ik ken geen blikken
van nog weten
ben ze snel vergeten
ze hebben mij en wat
ik voorstel nooit gezien
zoek mijn weg
met handen en mijn
voeten stap voor stap
de verte schijnt een doel
onzichtbaar schreeuwen
met een grote smoel


maar ik ben doof
blinder dan het kind
dat niet mag leven

Schrijver: wil melker, 15 juli 2005


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 357

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)