mijnwerker

mijn zweet is verzuurd
mijn longen zijn zwart
de pijnen verdrongen
de jeugd uit mijn hart

de angsten doorstaan
al het vuil dat ik vrat
hervormde tot licht
en tot hoop die ik had

want eens zou ik gaan
uit de gangen van zweet
naar een beter bestaan
dat mij dromen deed

en toen ik gegaan ben
een tijdlang vergat
aan het donker alleen
een herinnering had

zie ik toch heel vaak
wat ik nimmer vergeet
de zwarte, de handen
gezichten

van vrienden, de banden
de helpers in nood
van Kompels die streden
desnoods tot de dood

en al weet ik mijn jeugd
diep vergaan in de mijn
toch zou ik soms vaak
weer een mijnwerker zijn

omdat het zo mooi was
na duister en pijn
weer thuis en geborgen
in liefde te zijn

Schrijver: Pierre Van Laeken, 10 augustus 2005

vanlaekenyucom.be

mijnwerker

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 5 stemmen 434