CONSTELLATIE

we zijn op zoek naar de ultieme grens
hoevaak al is de droom uiteen gespat
maar onvermoeibaar leggen we de lat
steeds hoger, want zo is eenmaal de mens

we stellen scherp, maar stof op onze lens
beperkt het zicht, niets kruist ons pad
zo blijft het antwoord uit waar men om bad
een spiegelbeeld is onze diepste wens

zeg me wie er geen rib voor over had
om niet alleen in dit heelal te wonen
een soort die met dezelfde maten mat

met wie we deelden onze scheppingskronen
we tapten immers uit hetzelfde vat
en samen zweefden we als godenzonen

Biografie van deze schrijver

ruimtevaart

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 5 stemmen 1.245