inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 8.626):

ik laat je gaan

mijn hand rust
op je schouder
ik kijk je aan
schenk warmte
van een mens,
deze mens
het raakt je niet
het ontwijkt
die bevroren wens


je ogen staan flets ,
zien glazig langs me heen
een bespiegeling van
verleden in het heden
gebet in pijnlijke mist,
gebarsten krachten,
als versplinterd geboortelicht
uit een redeloze reden

je voeten
nog wel geaard
steunen zwevend
jouw gedachtenlijf:
gezwollen in verhulde
leegte en gedroogde
rimpels
je ledematen stijf

jij bent de dood
in levende lijve
het genade brood
gebakken met
ongewenst zaad

ik laat je gaan
als mijn hand
jouw schouder verlaat

Schrijver: Julius Dreyfsandt, 28 oktober 2005


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 729

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)