het doek ontvankelijkt al snel
zwart op wit
staat een gedicht
pas in hart en geest
gaan de kleuren leven
die ik je wilde geven
nu penseel ik
tolerant je normen
het doek ontvankelijkt
al snel je warme vormen
en straalt je wereldlach
ik heb gewacht
wist dat wat in
woorden zou verschijnen
jouw kleuren waren in
een setting van de mijne
je beeld staat nu
op doek met schitterende ogen
die het groen van toekomst zien
jouw rode warmte heb ik kunnen
vangen in mijn eindeloos verlangen
Geplaatst in de categorie: liefde