de weg die ik ga

in dwingende voortduring
zoek ik mijn verleden symbiose
vlucht voor wezenlijke eenzaamheid
ik ben geworpen, heb niet gekozen


mijn gang is vol van schemerige tragiek
val telkens in de smalle fuik
van de alomvattende mistige liefde
waarin ik even aan die veiligheid ruik


al hoop ik op eeuwige zaligheid
is plots weer het stof dat klieft
en mij onafwendbaar drijft
in het web van sterfelijkheid

Schrijver: Julius Dreyfsandt, 17 november 2005

julius-dreyfsandthotmail.com

levensweg

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 11 stemmen 680