Verboden terrein
Het duister sluit zich voor de rust
Gedachtenloos naar ik tracht
Het geweten wordt gesust
Ik ben klaar voor de nacht
Ik fluister mezelf tegenstrijdigheden in
De hele dag vliegt aan me voorbij
Klaarwakker, wat heeft het allemaal voor zin
Met dicht geknepen ogen draai ik me op mijn zij
Te vermoeid om de slaap te vatten
De gedachten slopen me als hongerige ratten
In mijn hoofd verlies ik mijn eigen debatten
Is er nog iemand wakker om me mee te bezatten
Vergiffenis vragend voor vreemd vervormd verleden
Heerst er kwaad in mijn vraag om raad
Verlies ik echt elke dag de draad
Licht mijn hart nog steeds op straat
Leren leven in het heden ten spijt van eens geleden
Gun je geest gerust wat tijd
De kwesties die je al een half leven bestrijdt
Scheld jezelf eens iets kwijt
Er is nog zoveel onbekend terrein te betreden
Verboden terrein ligt naast het hart
Tevens achter in de geest
Je vergelijkt het met het schaap zo zwart
Wie weet wat je tussen de regels leest
De geest laat het even rusten
En ik wens mezelf welterusten
Geplaatst in de categorie: emoties
Wens je toe de balans te vinden.