Wierookstokjes branden diverse geuren indrukken rakelen in 't verleden Klaprozen klapzoenen op de wangen Papa-vers herinneren oorlogsvelden ook van tachtig jaren geleden Oude Kardinalen komen nu samen in conclaven gouden beslagen ringen 't gouden hart willen vinden Haviken slaan kleine soorten dood het mes op de keel aanslagen in…

wat ons rest zijn de parallellen als de grond onder onze voeten trilt de bommen op mensen vallen de aarde zwaargewond en leeg achterblijft hoe vaak zeiden we nooit meer jamais plus zeggen we nie wieder enzovoort wat ons rest zijn de parallellen en temidden van de verlorenheid redt ons altijd een moedig mens die…

Mens tegenover mens niet meer willen praten niet meer willen horen niet meer willen verstaan al lang vergeten van het ‘nóóit meer’ van wat in het verleden in wreedheid de wereld domineerde en deze dag herdenken van de ontelbare miljoenen die stierven voor de hoogmoedswaanzin van een gek maar niet meer weten van het toen blinken…

Diep verborgen leed laat geen tijd verstrijken Laat een getal nietszeggend zijn heelt wonden, niet de pijn voor zij die weten en proberen te vergeten of in vergetelheid geraken En dan wij, in tijd die wel verstrijkt De onvoorstelbaarheid ons niet bereikt in Godsnaam nooit in Godsnaam nooit Als we niets meer kunnen dan eventjes vredig…

wij staan stil bij wat was bij wat nooit meer mocht zijn bij namen die werden gewist levens die werden vertrapt lichamen weggevoerd als afval van de mensheid wij zeggen dit nooit weer zacht, plechtig met bloemen in de hand en stilte in ons hoofd maar ergens anders klinkt geen stilte daar is het schreeuwen vallen bommen dag na dag…

Slachtoffer volkerenmooord Student Erasmiaans Lyceum Je mocht niet meer met openbaar vervoer Maar in je hoofd ging je toch door met reizen Je maakte een tramroutekaart, te prijzen Uitvouwbaar en precies, een hele toer Postuum word je nu om je werk geëerd Museum Rotterdam is uitverkoren En Ian Jaspers' werkstuk werd geboren Hij heeft je…

velen stierven en velen sterven nog door oorlog, door geweld juist in de strijd oorlog en geweld te stoppen we staan stil - twee minuten maar stil zijn alleen is niet genoeg wie écht herdenkt kijkt niet weg maar ziet de prijs die zij betaalden voor de vrede die wij beleven mogen echt eerbetoon ligt niet in bloemen niet in vlaggen halfstok…

Voor ‘t geval u het nog niet wist zette de trein niet zichzelf in gang dat was toen ook de machinist al was dat wellicht wel met dwang rechtvaardigt het ooit doden van waarschijnlijk miljoenen joden het uit hun land laten verdwijnen van veel onschuldige Palestijnen voor ‘t geval u het niet hebt bedacht zetten soldaten zich niet…

op deze middag in dit dal verbreekt de grauwe hemel het licht van de ijskoude zon voorbij de uiteengedreven wolken onder de opgeschrikte hemel heft een moeder haar handen naar de lucht de storm in haar borst het samentrekken van het hart het trage huilen met open mond het uitdoven van het schreeuwen in vergeefse echo's van de naam…

wij schrokken niet meer als de sirenes loeiden en lege straten de echo's keihard weerkaatsten waar zwart en legergroen de stad stukje bij beetje liet verdwijnen door drones en ander tuig de oorlogsdreiging bracht tal van nieuwe technische snufjes als bijvangst van andere ontwikkelingen waar leven en bewegen onzichtbaar is voor…

Israël op jouw grond gaven profeten Gods Boodschap aan de mensen door werd het Blijde Nieuws door Jezus bekend gemaakt waarom gebruik je nu geweld sla je het Palestijnse rijk met wraakzuchtige wapens neem je diens bewoners wreed gevangen? luister je niet meer naar stem van geloof of geweten? het meer van Galilea stoort zich…

lieve president Oekraïne de dappere soldaten zullen trots op u zijn eerdere bondgenoot zij die u in de steek laten is helemaal niet fijn o deze enorme klap moet u allen te boven komen let wel twee landen op deze aardbol zijn vast jaloers op uw sterke beleefde karakter geen enkele schuld heeft u aan deze kommer en…

een kleine hand rust in een knoestige vuist de andere houdt een plastic zak, versleten gefrommeld, er is de wind de wind die alles beroert er is het betonnen geraamte van wat ooit een supermarkt was er zijn de laatste decemberbladeren ze drijven naar waar het water moet er is een vlucht vogels, wiegend en dansend als toen het nationale…

Aangeschroefd Pervijze 't klooster, kerk in oorlogspuin. Het kruisbeeld ongeschonden, geschonken verhuisd naar Charles ville Mézières. Franse Ardennen aan een Franse kolonel stad met talrijke kleurrijke kerkglasramen, tot rust komt Wachttijd van een kruisteken een tweede wereldoorlog gekweten Jaren later 't vlucht naar 't hart…

Reeds ver in de ondergaande zon haat na de oorlog wonderwel Spionnen Gestapo Adinkerke onder water met de trog naar het droge varen klokken gesmolten voor oorlogstuigen verhalen van de laatste getuigen zwarte en witte brigades zwarte markten, tienvoudige prijzen tien geboden achterblijven kaalgeschoren hoofden als in maïsvelden…

Lege pannen Hongerige gezichten Tranen die vragen om voedsel Uithongering Gecreëerde trek in iets De Palestijnse Kinderen Die smeken om Wat echt ook maar voor- handen is W.O. III wordt In het geloof voorbereid Strijders voor Óf Allah óf God En hoewel Beide schimmig tart Israël zowel de Palestij- nen als de wereld Kinderen…

nog altijd worden zij geraakt bij het voorlezen van de namen is het de naam van hun voorouders die zij nooit hebben gekend zij hadden geen kans, opgeroepen ondergedoken, op de vlucht geslagen verraden voor vijf gulden de Jood hun verhalen gingen op in de wind en hing de waarheid aan de takken daar waar bladeren zullen groeien ieder jaar…

slaakt zij een kreet bij het lezen van de leeftijd van een zuigeling: drie dagen om de namen te noemen van hen van wie niet alleen de namen zijn gestolen maar hun toekomst bruut werd afgesneden staan mensen zes dagen en nachten in de rij door een ideologie werden hele families uitgeroeid oma’s, moeders, tantes neven nichten, en kinderen vele…

staan voor de slachtoffers die zijn weggevoerd vanuit het doorvoerkamp Westerbork vandaag ligt het verscholen onder 'n dik pak sneeuw toch torenen de stenen met daarop een Jodenster er boven uit opdat we nooit en dan ook nooit zullen vergeten…

een desolate plek in zachte regen krast de stilte op schuldige grond je noemt de naam van je dode vader je gedenkt zijn naam je ziet hem hij zwaait halverwege het tuinpad nog één keer kijkt hij achterom een laatste maal achterom je legt een kiezelsteen op zijn graf in uitgesproken taal noem zijn naam blijf bij…