Niemand wou het weten welke kant het op zou gaan in al die bange dagen dat jij stil daar hebt gezeten Ze gingen langs de straten met hun zwarte hemden aan en schopten tegen deuren met een goddeloos geweten Ach - kon je nog een keertje maar een zomer openslaan en hinken op die stoep waar jij je schoenen hebt versleten Je keek nog naar…

De winnaar wordt benijd In een zeer rechthoekig kader En de mens is daarbij dader Van de zwart-witte strijd Tijd om ons te bezinnen Zodat ieder van ons gaat winnen…

Gedoemd zij die slechts het eigen denken eren in naam daarvan de wapens vastberaden laden en rancuneus het leven van een ander schaden door huis en haard genadeloos te bombarderen nadat er over korenvelden dode geuren dreven de zon gedoofd in een geblakerd wolkdek zwierf met mijn geliefde ook het laatst vertrouwen stierf is haat verzengend…

Hoe vaak wordt door de mensen niet gezucht. Een aanslag in Irak, Madrid of Londen. Aan hebzucht gaat de aarde diep te gronde en oorlog lijkt er nimmer van de lucht. Het kon een paradijs zijn zonder zonden, doch onheil maakt de sterveling beducht. Miljoenen mensen slaan weer op de vlucht. Waar blijft de tijd? Die heelt toch alle wonden? Dat…

Is “God” een ander woord voor macht voor oorlog, hebzucht dood en smart Voor angst om verantwoordelijk om vrij en om alleen te zijn Is “God” een ander woord voor een vrijkaart door de poort die leidt naar eeuwigheid Vertel mij God waarom waarom heb jij toch zoveel namen en gezichten. (aanleiding: uitbreken van de oorlog in…

Een traan plengt de oorlog uit de krant. Verschenen is opeens de vrede. Veeg de wapens weg met inkt. De toekomst is ons heden.…

De Verenigde Staten van Amerika of Japan het nieuwe Sodom en Gomorrah De lust te sterk voor Gods orders waar engelen zich wederom vergrijpen aan de mens Vaders eis negerend taboes doorbrekend niet luisterend Gods bevel geven zij technieken Veel te vroeg voor deze tijd naar aard of hel verbannen Geven zij ons nu P.C.'s en I-Pods in…

het is geen dag vandaag geen stemmen slechts aangevreten uren bol van sterven en verkleuren niemand kleedt zich aan hier kermen kale vogels geen duiven wel waait er een toevallige wind over een dubbelzout meer zo vind ik je kleren  het is geen dag vandaag en als ik je ooit zie verweekt, vol van vrede kleed ik mij aan…

Over de groene velden van een lang vergeten land dolen duizend zielen langs lege sporen karrenwielen dolen de dwaze helden met uitgestrekte hand Over de groene velden staart de dood mij aan alsof de duizend zielen mij dwingen te doen knielen alsof de duizend helden mij weerhouden weg te gaan Over de groene velden galmt de stilte voort…

Gevangen, wachtend op de laatste trein. Strijd om leven of dood, wachtend op de laatste trein. Angst voor de toekomst, wachtend op de laatste trein. Hoop op bevrijding, wachtend op de laatste trein. Opeengepropt in een kleine barak, wachtend op de laatste trein. Wachtend om uitgekozen te worden voor Auschwitch met de laatste trein.…

Dag en nacht die vlam die namen en dat vragen: bewaar mij toch de muren murmureren niemand snoert hier Job de mond…

Schuilend voor de zon Sloeg de angst toe Door hard weg te lopen Sloeg de soldaat hem Zijn botten kraakten Zijn bloed vloeide vooruit Zijn adem staakte De bajonet ontkoppeld Het geronnen bloed Vervaagde in vergeten Na die laatste oorlogsdag Zijn leven sloeg geweten Zonder bloed en adem Begraven in de aarde Tot de jongste dag Die…

ezechiël 37 doodsbeenderen leven op grijnzende koppen glimlachen skeletten worden weer mens zij trekken op uit deze vallei en marcheren over de wereld eens waren zij verdord de geraamtes van tyne cot normandië verdun de somme margraten en de grebbeberg de vermisten en beweenden ze waren over onze planeet vertellen hun eindeloos verhaal…

De Tweede Wereldoorlog och zolang geleden al niet nodig om dat oude zeer opnieuw met tranen te begieten zei hij en opa zweeg over het kermen van de zwaargewonden gestapeld in een vuile truck over het bevel, hem toegebeten Spiel lauter Mensch verdammt noch mal wir wollen das Geschrei nicht horen en hoe huilend zijn viool toen smeekte…

vrede torst toekomst op zijn rug in de val van het verleden één stap vooruit twee stappen terug.....…

gedenk miller en de zijnen deze canadese dode vrienden gedoofd in de bittere nacht begraven in veluwse grond in de kerstmaand van 1942 gedenk hen twee minuten en luister naar de vogels tijdens de stilte op 4 mei ze zingen de hoop op vrede hoog in het prille groen…

En op die schrille toonladder Van altijd gelijkhebbende ministeries Daar danst de dood steeds weer zijn pierlala Met volle teugen genietend van het thuisleed Het doel heiligt de offers Zij zouden niet anders hebben gewild Het kwaad moet alom daar bestreden worden Hun jonge levens niet voor niets verspild Bazuinen schallen op het Binnenhof…

Langs het pad bedrukken letters een grauwe achtergrond het lijkt of hier, op deze plek gras zelfs grijs kan laten groeien onder een wolkenloze hemel pakt zij mijn hand en zingt zacht, alsof ze voelt dat ook tranen hier gestorven zijn "ik zie een ster" ....…

hoe een kind zijn dromen met tranen in duigen zag vallen zo'n moedeloosheid had ik nog niet gezien hartverscheurend geschreeuw gehuil bovendien ik keek hem in zijn ogen bracht een glimlach op zijn betraande gezicht keek met hem naar de zon en zag een glinstering van herkenning _____________________________ Inspiratie gekregen…

soldaten aan het front schieten met lege ogen op de vijand met het lege gezicht kogel door vrijheidsideaal gelegaliseerd zoekt zijn weg langs het kind dat het houten wapen richt…