Ochtend: de wereld krijgt kleur en wordt levensecht -- maar blijft ongrijpbaar.…

Ooit gehoord in koude tijden van gestoorde autocraten en gestaalde sovjetkaders ijzer van het warschaupact smeltend in een lopend vuur van ottomaanse donaurijken timisoara ljubljana vojvodina novi sad dominosteen van de muur achter smeulende gordijnen mostar zagreb sarajevo banja luka vukovar ooit in koude oorlogstijden glaznost…

Ik drijf maar wat rond en ben er bijna aan toe -- om wakker te zijn.…

Opzij van wat ooit het erf was, een keukenstoel -- in het hoge gras.…

de wind die niet waaide duwde mij omver de zee die niet kabbelde trok mij naar zich toe de golven die niet deinden smeten me terug de wind die hard waaide pakte me op hij bracht me naar de zon…

Er gebeurt te veel vandaag, ik moet doen alsof -- het een verhaal is.…

Wees toch verstandig! Als alle meisjes mooi zijn, laat je dan rijden.…

De eenzame winternachten keren terug naar oude waarden ware aard doorklieft het donker we ontdoen ons van textiel voelen op tast de verlegen huid gezichten vervagen door het duister het zaad gedijt in nauwe kieren in machteloze bekoring gesmoord in het abstractum van de nacht.…

Mijn anekdotes zijn te dik, te groot, te ruim -- Je ziet de leugens.…

angst is het oogmerk van de harde witte schaal die het oog omgeeft angst verdwijnt in het papier wit als een duivenveertje…

Hoogstens ikzelf snap wat ik bedoel, met jou zijn -- het misverstanden.…

Krachtermen springen wild rond in een grote wolk -- van bekvechterij.…

Missen wereld-wijd Vrouwelijk schoon in “Haar- Tooi” Mà Vlast mama’s Kant en Land Mare-Kronen indringende doornen Goudsbloem gesneden woorden Zuurdesembroden Besneden maretaktwijgjes Bomen die één-drachtig wuiven Maansikkels Graancirkels Dolmenkring Zen-introspectie bij ieders zin Rustig wiegelied meditatief Stille tijd ontdaan…

Dozen in de wind steeds achternagezeten -- schop na schop na schop.…

Je moet jezelf zijn, maar je valt niemand lastig -- anders mag het niet.…

Ik zal je helpen, pak het touw dat ik opgooi -- uit de diepe put.…

met dromen en denken verweven ja geen zeur, beuzeling of doordrammer geen erwtenteller noch geitenbreier een doener, een beslisser, een kijker dat is wat ik ben rijk fantaserend kleur ik de dagen met het ruim inlevend vermogen verken ik het palet van perspectief om eerlijk en creatief te handelen dat is wat mij bezigt met eenvoudige logica…

Soms hoor ik klokken luiden in de blauwe lucht -- blauwe luchtklokken.…

Alles wat je zegt tegen een ander, zeg je -- ook tegen jezelf.…

De ondervragers geven je een vergrootglas -- om jezelf te zien.…