Ze wisselen in verstrikte tijd snavels en veren uit Gijzelen elkaars dromen kruipen over vloeren met scherven bezaaid Ze grijpen bloedige letters brengen zonder iets te begrijpen met fladderende vleugels En dichtgeschroeide ogen achterstevoren verhalen van zon naar aarde Een krijsen in de ruimte van een zwarte onheilspellende…

Ik schaam me, ik eet browniekruimels, in de film -- zit mijn mond vol stront.…

Droevige hemel zweert samen met elke wolk laat tranen vallen Hoe al in de vroegte van de morgen het grijs wordt ingericht in een nog maar korte tijd geleden ontwaakte hemel waar ze verschillende tinten aanneemt bij voorbij drijvende wolken die steeds meer samenkomen tot ongekend geheel. Een bijbehorende wind beweegt door bladeren en naalden…

Het helpt me niet meer, het is een valse knuffel: geen alcohol meer!…

Een watertoren ten dode opgeschreven wordt een dodentoren Een steen des aanstoots een drooggevallen watervat dat kil de zwaarte Van stenen harten torst verzaagde levens in de toren van de dood Wie haalt dan de doden weg wie zal ze dragen naar de torens van stilte Zal iemand ze aan de hemel schenken…

Vertel wie je bent, vertel het als een verhaal -- dan valt het wel mee.…

Ik leer verhalen terwijl ik ernaar luister -- Terwijl ik vertel.…

Ik ben aanwezig, mijn lichaam, mijn zintuigen -- in deze herfsttuin.…

Er kwaakt een badeend onder in een orgelpijp -- Ze doet lekker mee.…

Terug uit de stad zie ik duidelijk hoe arm -- hier de rijken zijn.…

hoe schraag je in loopgraven een smeulend vuur hoe de geselende wind hoe spalk je gebroken vleugels de lege taal hoe kapotte woorden hoe kijk je naar het gezicht van het gescheurde hart naar de tijd geschoffeld onder stenen hoe aard je op bodemloze aarde in de centimeters van je geheugen je zegt: het is leven het is niets…

De wiebelstoel heeft maar twee poten, en een touw -- naar de zoldering.…

Daar: de Oceaan, en binnen in mij nóg een -- Zonder Vuurtorens.…

Verwonderen mensen zich nog? Ze hebben zoveel -- ooit al eens gezien.…

Zo is het leven, je moet risico's nemen -- en kosten maken.…

O zee van bittere wraak witte haai door de demonen aangeraakt zwemmend zwaard van de dodenboom…

Ze trekt haar jurk op tot haar gezicht en houdt het -- beschaamd verborgen.…

Jij dringt wel voor, maar waarom wil je dat, terwijl -- je ziel achterblijft?…

Jawel, je zei: ik. Hoe durf je! Wat denk je wel! Dat je heel wat bent?…

Niets gaat met een klap naar de knoppen, het gebeurt -- altijd met gekerm.…