Vrede, in een bed in Amsterdam, geknield of met gebalde vuisten eeuwig verbeid, bewaard in harten en gedachten over mensen die zich anders gedragen dan je wenst mensen die moeten zorgen voor hun welzijn en hun vergezichten alleen maar kunnen dromen deze zelfs met vereende krachten niet kunnen realiseren; daar is de wereld te groot voor…

Ik grijp veel te hoog, Niet te bereiken, Hoe zeer ik ook poog, Maar ’k wil nog niet wijken, Mijn verlangen blijft vragen, De roep is te sterk, Nauwlijks te dragen. Achter ’t oneindige zwerk, Ligt, ik zo zeer ontbeer, Ik weet, ik moet accepteren, Wat was, is niet meer, Tij is niet te keren, Wat was, komt niet weer.…

Wat met God te maken heeft is ingewikkeld, het verstand wil logica en geeft zich niet gauw gewonnen zoekend naar elk begin redenerend vanaf een volmaakte schepping naar de bekende wereld de mensen, hun neigingen genotzucht, nieuwsgierigheid ongeduld en domheid - hun onvolwassenheid die hun de kans gaf om verstandig te worden volwassen…

Kinderen eten van de levensboom Eerst kennen ze nog geen andere daarna durven ze niet meteen maar op een keer proeven ze van nieuwe vruchten, voorzichtig Als het moet zijn ze flink en bijten ze door met een vies gezicht Zo leren ze te kiezen tussen nuttig en nadelig passen ze met kennis en uitvindingen hun wereld een beetje aan naar…

De vervulling van een wens is even een geluk een goede afloop als je daarna doodgaat of een begin maakt, met iets nieuws een volgende fase of stap Voor een blijvend Happy End is het hiernamaals uitgevonden en de troost die je ontleent aan nakomelingen met de bijgedachte dat later, ooit alles goed zal komen Zo gaat het zonder een…

Mijn woorden en maniertjes mijn smaak en behulpzaamheid, alles is me keer op keer voorgedaan Samen zijn wij een kopie van mensen die samen ook een kopie waren van mensen van mensen unieke verzamelingen van gewone gewoontes en algemene eigenaardigheden in een tijdelijk lichaam dat een grens trekt tussen jou en mij tussen al de zielen…

De synagoge was een paardenstal van het leger, nu is het wit weer wit en goud, een romantisch gebedshuis in katholieke kleuren Geld en sleutels gaan apart van ons naar binnen De poortjes piepen maar iedereen mag doorlopen al moeten de mannen opzij langs de gastentafel om een keppel te pakken De vrouwen zijn vrij eerbiedig van nature…

Archeologen van onze tijd monsteren het blootgelegde zand tussen de funderingen voor de toekomst Retro is modern auto's worden geweerd toeristen consumeren de oude stad Het grote geld rolt buiten het centrum Binnen de grachtengordel romen vergunningen het af De bewoners verlaten de harde wereld van steen, glas en beton ze wijken…

In het witte warme zand Voelt jouw lichaam Heerlijk koel tegen ’t mijne…. Zonnestralen zetten jouw huid In ’n oogverblindende glans, ’n Glans die alles doet verdwijnen…. Jouw hete kussen Branden vurig Op mijn koortsige lippen…. De branding lokt, Om samen te deinen op de golven van verlangen…. Tot in ’t koele maanlicht, Onder…

In het witte warme zand Voelt jouw lichaam Heerlijk koel tegen ’t mijne…. Zonnestralen zetten jouw huid In ’n oogverblindende glans, ’n Glans die alles doet verdwijnen…. Jouw hete kussen Branden vurig Op mijn koortsige lippen…. De branding lokt, Om samen te deinen op de golven van verlangen…. Tot in ’t koele maanlicht, Onder…

Vanzelf was ik mezelf, het bezielde lichaam met mijn naam Spiegels hielpen me als puber mezelf te zien mijn haar, mijn neus, mijn figuur Een leven later splits ik mijn lichaam af, steeds meer afstand neem ik van de gebreken van ouderdom en ziekte om mezelf te blijven herkennen als wie ik geworden wil zijn geestelijk veilig en…

Vanzelf was ik mezelf, het bezielde lichaam met mijn naam Spiegels hielpen me als puber mezelf te zien mijn haar, mijn neus, mijn figuur Een leven later splits ik mijn lichaam af, steeds meer afstand neem ik van de gebreken van ouderdom en ziekte om mezelf te blijven herkennen als wie ik geworden wil zijn geestelijk veilig en…

Mijmerend over de tijd van weleer, Waan ik me een jonge heer, Die nog geen zorgen kent, Ik nog een speelse jongeling ben. In de zandbak op de kleuterschool Mocht ik als ‘dokter’ in slipjes zien, Bij meisjes daar iets anders school, Later mocht ik ook hun borstjes zien. Was alles nog onschuldige kinderpret, Ging je niet met hen naar bed,…

Aan openbare tafels en op feesten samen door de muziek heen pratend een gele gedachte oranje zien worden open en blozend in het nest van drukte warm vervloeien in gastvrij gemak nat van het leven ongewrongen uithangen in elkaar en dan weer gejast buiten de muziek van de regen in…

Een zachte fluistering, Met ’n verholen hunkering, Bereikt mijn luisterend oor, De stem ik gaarne hoor, Die mijn ten diepste raakt, Mij tot willoos wezen maakt, ’n ultiem euforisch gevoel, Op weg naar m’n levensdoel.…

Geboren in licht proeven wat leven is buitelen en rennen voluit lachen liefst van al en het wiel draait het water rond de aarde en daaromheen winden met wolken en het vuur van de zon het wiel van schoonheid: de seizoenen bamboespruiten en bloesems die allemaal sterven de fladderende vlucht van de veldleeuwerik de wonderen van het bos…

Ze reist de hele wereld rond, Bezoekt ver weg gelegen plaatsen, Van toeristische paradijzen, Tot stille en ver afgelegen oorden. Dat doet zij met de gordijnen dicht, Bij een kleine schemerlamp, In haar knusse luie stoel, Met de reisgidsen in haar hand. Zij kan je verhalen vertellen Over alle windstreken ze bezocht, De mooiste natuur…

Elke dag leg ik steentjes in mijn bloed om mezelf af te remmen tot wat mensen normaal vinden maar ze hebben geen idee van de vleugels die ik had het geluk en het feest dat het leven kan zijn Er valt zoveel te genieten wanneer ik licht ben met open poriën en een ruim lichaam waarvan elke cel trilt op strelingen en muziek de fijnste…

D’levensark vaart voort, De dood is ongewenst aan boord, Het leven viert het leven, Verwacht zo d’dood te overleven. Met d’levensark varen Over d’baren kent vele gevaren, Die ’t leven aan boord bedreigen, Voortdurend in ’s levens nek hijgen. Wijl ’t landden in ’n veilige haven, D’annalen van gewagen, Wind blies d’ark naar d’lage…

Vlinders fladderen om ons heen, Wijl warm ’t zonnetje scheen. Bijtjes zoemen rond de bloemen, Wijl wij zijn aan ’t zoenen. Donkre wolken trekken saam, ’t Is met fladderen en zoemen Gedaan. Wij gaan met zoenen Door, zijn nog lang niet klaar. Dan regen klettert op ons neer, Wij willen wel nog steeds meer, Regen deert ons geen van beî…