het onbedoelde teken dat niets vraagt het behoedzame hert ongewis tussen de bomen de onverwachte dichtbije stilte zeldzaam zacht het onvindbare woord dat geen ruimte behoeft de onstilbare tijd die ons tikkend naar de afloop draagt…

Kom binnen, bekijk mij, mijn binnenwereld, mijn -- innerlijk behang.…

Toeval bracht jou hier en mij, we kijken niet teveel, onbewust van de vragen in de ogen die de ander ziet We zijn onderweg, praten of zwijgen, rustig laten we de energie stromen door de poorten van verlangen naar de organen van ons geluk en we vergeten onszelf badend in vrede De hemel ondersteunt de aarde ze ademt haar seizoenen…

Het is weer eens vrijdag de dertiende. Ik blijf thuis wegens omstandigheden: sleurende wind en stormende sirenes De camera's breken taboes en gluren in slaapkamers zonder ramen, gevelpuin na de wind van ruigrokken die hun voordeel vieren in stinkende stilte. Ik sluit de gordijnen, mijn ogen en mond Ik ben er niet, hallo hallo je…

Op de brug voor deze muren stonden de speren met de hoofden van iedereen die in de weg stond rafelig afgehakt op het blok als de veroordeelde weigerde om de beul te betalen voor een snelle dood, de hoofden met gaten waar de merels pikken de gaten waar de ogen zaten De parochianen droegen sjaals voor hun neus en mond tijdens de zondagsdienst…

Leef! Niet zieltogend zoals al de mensen met droevige ogen maar zoals de hond die in het raam danst Word wakker en kijk Er is zon, er zijn sterren er zijn madeliefjes en het wervelt in je geslacht Laat je wekken door een gedicht Je bloed stroomt Het wordt lente en er ligt brood in de oven Ik zeg niets nieuws Mijn woorden zijn helder…

het leven vertrouwd en o zo vreemd nauwgezet en wanhopig laten we de tekorten toe het leven is een schitterend ongeluk eer de vrijheid dit, hier, dat is wat telt…

Jouw wanhoop tegen mijn hoop, neus tegen neus, slechts -- een deur ertussen.…

Ik heb het kaartje, als het niet gevallen is -- bij mijn controle.…

We zijn nog maar net vertrokken of ik verlang alweer terug te keren Mijn leven is een onvoorspelbare reis over steeds dezelfde wegen De vertrouwde halteplaatsen glanzen op een afstand, zuiverder dan ter plekke: valleien van liefde, verwondering en kennis die ik graag bezoek, en…

Ik weet het vaders falen als de grote man die de buitenwereld kent bij wie je veilig bent, en blij wanneer hij trots op je is die je meeneemt en wegwijs maakt in zijn domein, en stap voor stap ga je zien dat het anders is In het begin telt dat niet maar ineens is het over Dan luister je niet meer naar je koosnaam, vecht je krassen…

wat als ik … een stoel zou zijn zo’n doodgewone eetkamerstoel recht en stabiel met vier poten op de grond van stevig leer of onverslijtbare stof gemakkelijk verplaatsbaar en overal in- en neer te zetten niks geen wankelmoedigheid bereid om elke persoon of lot te dragen zonder protest en die zich gewillig onder de tafel zou laten…

Thuis op de bank verfrommel ik de randen van het kotszakje De oude tijden, de oude liedjes de smoesjes bij het uitstel van de beloofde toekomst zijn terug, terug van niet weggeweest We zijn nog steeds thuis in Vadertje Staat, onze vrijheid was een droom Er zijn geen muzikanten en geen mooie meisjes uit Oekraïne meer De ijzeren…

De wereld draait door onverschillig of wij begrijpen dat alles met ons verbonden is Ik kijk toe vanuit de coulissen en tokkel zachtjes tranen op mijn gitaar De vloer is vuil Er zijn geen bewoners Iedereen is bezig met andere dingen en laat de liefde liggen Ik kijk toe vanuit de coulissen en tokkel zachtjes tranen op mijn gitaar…

Waarom dromen er mensen van de hel, een woeste wereld met bladloze bomen, beestachtige mensen, dorstige slachtoffers theaters waar de moorden echt zijn en van leuzen in bloed geschreven? Waarom fantaseren ze zo over een beter leven over een nieuw begin? Waarom dromen er mensen van vrijheid, gelijkheid, broederschap zonder prelaten en…

Mijn advocaat komt binnen met een dikke map -- en ik lig daarin.…

blijf maar nog even zoek een schuilplaats voor alles wat verdwijnt herken de lege plekken hang de metaforen aan de wilgen in het aanwassend duister blijf nog even tot de nacht haar onmetelijke armen spreidt…

Gebeurtenissen stromen door mijn hoofd, kranen spuiten spontaan herinneringen over mijn voeten Kikkers springen uit het bad Wat zo gewoon leek staat nu te demonstreren en houdt me wakker Gooit de ruiten in Ik schuil achter de vitrage Schaduwen slaan de trom Ze wonen op straat en verklaren me schuldig Ik ben niet meer veilig voor de…

mens spreekt taal breekt vogel zingt boom zwijgt mens breekt taal spreekt tak valt vogel vliegt boom ruist…

Met de opbrengst kocht hij de bank het waterbedrijf en computerhallen Modern Monopoly. Hij investeerde in geavanceerde filters en internet Met een knipoog behield hij zijn titel 'Huisbaas'. Ach, die goede oude tijd Nu zijn wij de eigenaars, we betalen de abonnementen en lossen onze schuld af Het gaat goed, steeds minder leden zijn actief…