3.007 resultaten.
De zetbaas
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
283 Met de opbrengst kocht hij de bank
het waterbedrijf en computerhallen
Modern Monopoly. Hij investeerde
in geavanceerde filters en internet
Met een knipoog behield hij zijn titel
'Huisbaas'. Ach, die goede oude tijd
Nu zijn wij de eigenaars, we betalen
de abonnementen en lossen onze schuld af
Het gaat goed, steeds minder
leden zijn actief…
een stuk van de werkelijkheid
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
295 kijk, ik ga iets nieuws maken
alles is nog mogelijk
weet je dat niet?
ik heb een stuk van
de werkelijkheid gepakt
schilder haar blauw
claim haar als mijn werk
waarom zij mij droevig stemt
en jou vrolijk weet ik niet
misschien is blauw
maar een kleur die
op zoek is naar rust?…
Vuurketen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
283 Ondergronds botsen
mijn gedachten op hem
Ze scheuren vlammen
uit zijn gestalte, uit zijn stem
Ze blazen vuur in zijn huis
leggen vuur om zijn vrouw
Een keten van kraters
Aswolken over de wereld
En ik in het Stille Midden
van de catastrofen
die zijn huwelijk moeten treffen
zonder hem te deren
Hoeveel naschokken nog?
Hoeveel hitte…
Kostgangers
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
321 Volle treinen in de nacht
staan stil tussen fijnstraal
De grasdijk schommelt wat
Het water zucht
golfjes over het spoor
Ganzen soppen rond
Vaarwel Atlantis
Vaarwel watertuinen
Dankjewel, het ga je goed
We vliegen uit
de aarde ligt open
Waarheen, waarheen?
Rombom, de zon zal kom
Zirkonium schittert, kleurt
verwachting overal…
Gevallen engel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
242 Wat thuis is, weet iedereen
uit ervaring of gemis
of uit beide, zoals ik
En nog steeds
weet ik wat ik heb gemist
als ik er weer eens aan denk
Niet vaak, tenslotte
kreeg ik mijn thuis
En nog steeds
ben ik de reddende engel
die ik van jongs af aan heb
geoefend te zijn
Ik aarzel bij de oude kerstkaart
met mij als engeltje, die keer…
Boze Engel
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
259 Kun je niet slapen?
Dat komt wel
Het zijn de klokgenen
Kom maar even bij mij
Fijn bij mij liggen
Dicht bij elkaar
Jij bent zo lief
Het legde knopen in mij
die nog niet helemaal los zijn
Ik was een reddende engel
die nog niet gewend was
aan haar lichaam, een kind
dat wel de hemel, maar
nog niet de aarde kent
Het herhaalde zich…
Boze Droom
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
281 De mens is een wild dier
in een kudde, een groep
die zich organiseert
om getemd te worden
maar het valt niet mee
om de systemen goed te krijgen
Er zijn onverwachte effecten
of knellende eisen
Niemand is verantwoordelijk
Leiders afzetten, dictators
vermoorden maakt niet uit
Het volk gedoogt de opvolger
Er is hulp nodig
Van buitenaf…
Boze Kind
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
248 Hand voor mijn mond, ik lach
om het boze kind
dat jij bent, dat alles wil
zoals het zou moeten zijn
een betere wereld
rechtvaardigheid, gelijkheid
en broederschap, nu!
Niet langer een ideaal
dat medemensen laat lijden
om zelf niets tekort te komen
Zo onvolwassen, niet jij
jouw klacht, jouw wens
om meer
meer solidariteit
meer harmonie…
Boze Wereld
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
238 De nacht is veilig. Kom
Wat er ook misgaat
je hebt gedaan wat je kon
Kom. Je wilt te veel
liefde en waardering
van anderen voor elkaar
en minder regels
minder regelaars
die in de weg staan
en als marionetten
beschikken over je lot
Fouten zijn verboden
Ze zitten in het systeem
en daar wordt aan gewerkt
Kom. Voorbij is de dag…
iemand dan
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
241 iemand is heel
stil opgestaan
de verten in diepe
rust verzonken
zal iemand dan de
eerste vogels horen
nu het licht begint
te wandelen de
bomen kalm ruisen
zal iemand dan
het stromen van de
blauwe rivieren zien
iemand opent de
handpalmen naar het licht
zal iemand dan een pad
tot aan de deur van
het hart graven
in het aanvangslicht…
deze taal
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
262 zij wil het zachte niet storen
schrijft alleen in de palm
van haar hand
ze noemt geen naam
zij schildert schoonheid
en gevaar wolken boven
een immer verlaten zee
tot de witte vogels komen
zij schrijft in het naakte licht
taal en teken als vogels
die in krullende wolken
hun frasen schrijven…
[ Altijd is het zo ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
265 Altijd is het zo,
wanneer ik gelukkig ben --
voel ik me eenzaam.…
Oversteken
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
252 Het is leeg op de Grote Markt
De gids vertelt over vroeger
Zijn woorden waaien over
Vogels boven de daken
witte wolken, het duurt lang
voor we iets gaan drinken
In het café steken we
in elkaars taal over
naar de straten waar we wonen
en alles anders hetzelfde is
We zingen mee met de liedjes
van onze tienerjaren en toosten
op de wereld…
Baltimore
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
246 Manke, magere meeuw
plassen in de kuilen
van lege straten
gaten in de muren
de school gesloten, niemand
die weg kon is gebleven
na de rellen
niemand die vrij kwam
uit de cellen
Verliezen zijn genomen
koffers ingepakt
het water afgesloten
Oude stad, dode haven
waar ik thuis was en terug
had willen komen
poets je witte trappen…
Flipperkast
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
265 Alles stroomt, een komen
en gaan van mogelijkheden
Overal waaien vlaggen
maar ik steek geen masten
van vastigheid om mij heen
Mijn werk en mijn relaties
zijn vloeibaar, mijn lot
ligt niet in mijn handen
ook niet in de lijnen
die waarzeggers lezen
Plezier voor mijzelf
idealisme voor allen
tussen de flippers en
de façades van de dag en…
De teugels van het lot
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
287 Na de vier stappen van vandaag
zit ik op sokken bij de haard
Mijn zware laarzen staan recht
en mijn rug rammelt nog
Ik ben een handlanger
ik verleg de grenzen
van de verliefde dames
en de rijke heren
Paardenmoppen laat ik achter
de geur van freesia's neem ik mee
Het water in de emmer klotst
als hunkerende liefde
Ik reis niet alleen…
Kompas
netgedicht
4.1 met 8 stemmen
333 Mijn kompas kwijt
Ik weet meestal de richting wel
Maar als ik even verloren was
In de grijze mist van het bestaan, dan was jij mijn kompas
Nu draai ik rond
In de mistige nevel van het leven
Als een rad van fortuin
In de vurige hoop dat ik de gele stenen op het gebaande pad blijf zien
De lange weg naar de stad van Smaragd
Een reis…
Vannacht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
286 Vannacht was ik de warme aarde,
wat uit mij groeide reikte steil omhoog,
witte wortels doorkliefden het duister,
zogen zompige kleigrond droog.
Vannacht was ik de omarmende zee,
een verzwelgernde grijze oneindigheid,
die, wild door mijn lichaam stromend,
mij losweekte van ruimte en tijd.
Vannacht was ik de peilloze open hemel,
verborgen…
[ De melancholie ]
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
286 De melancholie
dat de aarde wel klein is --
maar onze ziel niet.…
Open
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
291 Ik ben open,
Open voor het licht
van zon en maan,
open voor de duisternis;
Open voor weer en wind,
voor regen en voor kou,
voor de warme zomer;
Open voor de Aarde,
voor vlakte, berg en zee,
zuster plant en broeder dier;
Open voor verwondering,
voor mysterie en magie,
open voor verbinding;
Open om geraakt
en bewogen te worden…