Mensen onthouden al het moois dat ze denken: in Pakhuis Weemoed.…

Noem ze wit of zwart de wolken mooie woorden en verzwijgingen waarin ik gemakshalve blijf staan terwijl een stap dichterbij eenvoudig is Ik hoef niet veel misschien wel niets van jou te weten om kleur te durven bekennen: bruin mijn gedachten, bont mijn gevoel, zonder roze schaamte – mijn allerhoogste en mooiste, eerlijke…

op het lege veld spitst de grijze honkvaste haas zijn oren nu de sneeuw smelt worden de doden zichtbaar we pendelen tussen ontwapenende lenteanemonen en ondergronds verzet…

Het geluid van één klappende hand hoorde ik – en mijn wang werd rood.…

Niet in een getto, woestenij of krottenstad geboren zijn is een feit, geen gunst: niemand hoeft mij te vermanen omdat ik niet zelf de akker ontgon de wegen niet plaveide en fruit eet van bomen die ik niet heb geplant Wel in een getto woestenij of krottenstad geboren zijn is een feit, geen schuld: niemand hoeft mij te vermanen omdat ik…

Ze houden niet meer van elkaar, maar gelukkig – verwekten ze mij.…

er is een reden waarom zij hier is twee mensen bedreven in enkele minuten de liefde of iets wat er op leek ze hoopten op het uitblijven van een levend resultaat er is geen reden waarom zij hier is het is een uitzicht dat alleen zij kan zien…

Dit tussen de bedrijven door is waar het volgens mij om gaat Jouw juiste woorden van tijd tot tijd in een bed van zachte energie waarin ik me veilig voel: jij mag alles van me weten maar voor nu is het te ingewikkeld een mooi raadsel noem je mij Mijn vader is geweldig maar hij ziet me niet ik moet me klein maken me oprollen in mijzelf…

Jeugd is goddelijk, met haar kracht en haar passie – maar ze komt te vroeg.…

Borden met codes wijzen het bouwverkeer: daar – was eerst de heide.…

weer de nachttrein gemist stond toch op tijd op het perron de deuren gingen niet open het lot heeft het blijkbaar zo beslist en daar sta ik weer verlaten de reis naar dromenland gewist en niemand heeft in de gaten hoe vervelend dat is en ‘s morgens vroeg rijst de vraag en die ergert mij zelf het meest de vraag: heb ik mij vergist – bestaat…

Moeder en dochter zien toekomst en verleden – in elkaars ogen.…

zijn kleine hoofd stil en onafgebroken gericht naar de geel- oranje parasol wind en zon spelen doorzichtig met het blad van de oude boom in de nabijheid wachten de grootouders kalm op het kind dat niet los komt van het schaduwspel dat zon wind en dansend blad door de parasol met hem spelen…

het water sluit zich achter de vis daar waar hij net nog zwom de lucht vult de plek waar de leeuwerik naar de hemel vloog haar zo juist beklom de plek van donker wordt als ze wegvloeit weer ingenomen door het licht van de zon zo zal ook de plaats waar de mensheid zich bewoog weer ingenomen worden door dat waaruit de wereld ooit bestond…

Een deur halverwege de trap heeft een trap gekregen twee mannen komen mij tegemoet en passeren me met een korte groet Boven staat politie op de vloerbedekking ligt zand naast een bloempot op zijn kant personeel drentelt met koffie Iemand is foto's aan het maken een ander dozen aan het tellen en overal hangen er vellen Niet Aanraken…

Noem mij, noem mijn naam, ik heb je lief lief laat me – uit jouw mond heten.…

Onder water onder druk gezet door mama dreig ik met een wurgslang om mijn nek zonder leven dood te gaan Ik ben een geboren heldin Onder stoelen onder tafel red ik elke dag opnieuw met de allergrootste moed de hele wereld. Wacht maar tot ik groot zal zijn, een heldin Onder warme schapenwol onder sterren en wolken word ik weerloos als…

Slootwaterhemel, maanverlichte weg, bomen – stil oud geworden.…

neem iedere ruimte die je nodig hebt om te zijn wie je bent ruimte is ruimer dan je denkt dans vrij niet die voorgeschreven passen die niet de jouwe zijn die nooit zijn gekend weiger een maatpak driedelig of niet wees niet wie je niet wezen wil laat je niet inblikken - verstikken wees eerlijk en durf oranje foeilelijk te vinden…

Sprookjesgeluiden in het bos maken sprookjes – echt waar, ben ik bang.…