Eens op een dag wordt een boom geveld groeikringen geteld aan de hand van droge en natte jaren. Ik weet dat jij een lang schiereiland bent dat uitgerekt als een fietspad in de donkere nacht verdwijnt op zoek naar het eerste ochtendlicht van de dag de banden maken sporen en een nat geluid het frame knarst en piept vertrouwd…

In de hoofdstad van ons hart Op de Heizel, staat een monument, Niet het armzalige Atomium Met amper negen bollen Maar een rijk gevuld leven Met 65 brandende kaarsen. Verder op, het Planetarium Waar je eindeloos kan kijken Naar wie vandaag verdiend Staat in de kijker: een ster, Een heldere ster, onze ster ……

daar waar het jaar nadert waar voor volgens overlevering je het beste niet trouwen kunt mag jij jouw jaardag vieren samen met jouw lief samen ook vier je hem met de enten van die liefde die jouw leven kleuren met blijdschap en pret naast soms zorgen ook met vrienden ook en buren met wie je feesten kunt naast fel discussiëren ook over…

alweer een jaartje meer tel jij voorbij sara jouw knopen en rimpels die altijd en steeds nog in niets vermoeden doen van de jaren die verstreken al was het voorbij jaar als het leven zelf vol dagen en momenten met prettige vrolijkheid naast tijden van gemis van afscheid ook en schrik eerder en te vroeg dan gedacht en verwacht zag…

mijn meisje mijn lief vandaag vier ik jou jou en jouw jaren vijfenzestig in getal mijn meisje mijn lief nog kende ik jou niet toen jij geboren werd in van watersnood het jaar jouw oudere vader toen jij nog niet was zat om een staking voor gewone gerechtigheid in driebergens dreven uit ouderlijke liefde werd jij geboren om groter…

lieve benthe speciaal voor jou geef ik acht kusjes een voor ieder jaar dat jij nu tellen mag gisteren nog maar lijkt het toch nog jouw papa en mama dat jij een peuter was de eerste tandjes wisselen nu met bijters die langer blijvend jouw mondje vullen je wandelt nu gewoon van nul tot wel duizend jouw stappend tellend tussen…

het vieren van jouw jaren is als een goed glas wijn dat jong nog van jaren lenig ook en soepel smaakt het verlangen wakkerend bruist zij lente in het leven dat fruitig en verlokkend mensen min bekoren doet stevig zacht en romig ook als de tijd en het lief leert dat niet tot de rand gevuld altijd het glas kan zijn krachtig en vol…

Het tengere lichaam van vroeger heeft de tijd overwonnen, ze past nog in maatje 38. De mooie ogen twinkelen nog altijd, maar hebben nu iets ondeugend. De mooie witte tanden zijn gefraudeerd, maar nog even verzorgd. Het haar is nog altijd zwart, maar de verfkwast is langs geweest. Alleen het verstand verbetert, heeft eerst…

lief ondeugend groter zeven jaar is hij gegroeid het muisje bij het eten verstopt onder opa’s tafel viert vandaag een feest op eens verfoeid de school pleziert hem nu het leren van toveren met letters die hij zelf nu schrijven kan tot rekenen met cijfers voor muisje nooit genoeg zijn de dagen gauw te kort de xbox en het lego immers…

op het ritme van de tijd vieren wij vandaag de jaardag van jouw leven niet vanzelfsprekend even maar nadrukkelijk dankbaar voor de gift en gaven die jij ons bent en gaf dagelijks genieten wij uit onze passie geboren de vruchten van jouw zijn die jij op eigen wijze doorgaf aan het leven dat zich baren liet uit de liefde die jij ringde…

het leven snelt als jij niet remt van jaar tot jaar als flitsend licht voorbij het leven weet je terwijl nog jij bezig bent het mooi te plannen is dat wat er gebeurt in dat weten stillen wij oude en nieuwe vrienden vandaag even toch de tijd om op jou te proosten weer graveren wij op de tijdlijn van jouw leven dat ons zo dierbaar…

Morgen komt er weer voor mij een jaartje bij: wat zal het brengen, leed en vreugde zoals elk jaar dat bracht, en zoals de herfst met bonte kleuren vriendelijk oogt zal ook het nieuwe jaar wel zegen brengen en de dagen nu en dan een fleurig uitzicht bieden. Maar ik word oud en zou wel wijzer moeten zijn en weten dat geen mens ooit kan ontkomen…

‘Zeventig jaren duurt hoogstens ons leven, of tachtig misschien als we krachtig zijn,’ Zo staat het toch in de psalm beschreven ‘het meeste daarvan is nog kwelling en pijn’. Maar toch is verjaren ook altijd weer feest en dankbaarheid past ons die dagen; want God gaf ons toch van harte zijn Geest en in Jezus mogen w’alles Hem vragen. Dan…

mensen die jij graag ziet die jou liefhebben van piepjong tot stokoud scharen zich vandaag feestend om jou heen van klein tot groot dichtbij of verderaf staan zij even stil bij wie jij bent wat jij doet of laat tel de zegeningen voor en met anderen die jij hen betekent als een kind de sterren die hen ontelbaar weet wacht niet…

Ja, reeds vijftig jaar geleden zag mijn zus het levenslicht en ik dacht dit is een reden voor het maken van een dicht. Vijftig jaren zijn verstreken nee, de klok kan niet terug en de jeugd die is geweken, ach, de tijd gaat veel te vlug. Hoor ik daar geen botjes kraken, hangt dat buikje niet wat meer? Gaan gewrichten soms eens staken,…

vandaag vergaren zich jouw vrienden en vriendinnen in de fijne herinneringen de gouden draad van jouw leven die jij ons steeds weer reikt met blote voeten in het gras mijmerend aan de waterkant waar de stroom kabbelt staan wij stil bij het leven dat jij en jou liefhebben wil spetterend en kwetterend ons de pootjes badend verhalen wij…

waar aan verjaren nog een stoffig image kleeft is het bij jou altijd feest natuurlijk is er de terugblik op wat is geweest in een nostalgische caleidoscoop maar door je lach die nog straalt met jeugdige vitaliteit vergeet ieder die tijd kijkt in bewondering naar de souplesse waarmee jij je door het leven beweegt verbazing over…

adri adriaantje ooit vandaag dan ben jij 64 het driebergs meisje dat later als klein deernke met haar hond als metgezel de kranten daar bezorgde net als ooit de heidetuin in het rijsenburgse bos in 1953 het levenslicht zag werd jij in mei geboren om te rijpen tot de vrouw waar ik van hou jij bent voor mij onze kinderen en hun kroost…

toen jaren geleden jou sara ontmoette droomde jij al van elisabeth te zijn om vandaag dan twintig kalenders later op weg naar debora in de spiegel van het leven anna te begroeten waar zeventig nu jou het leven kroont tot grande dame wil jij steeds nog niet dromen en weten van welverdiende rust pak jij de jordaanse wortels om de plaat…

in het jaar van de vuurhaan als guust flater in robbedoes gestript zijn entree maakt treedt de aow in werking waarna op de 1e dinsdag in mei als de wereld de 127ste dag telt jij het levenslicht ziet toen plaatsten wij nog knipperbollen als waarschuwing bij zebrapaden om vervolgens de snelheid binnen de bebouwde kom op 50 te maximeren…