Verlangend loop ik naar de kraam waar, kundig van zijn graat ontdaan, hij snel in partjes wordt gesneden en getooid met frisse sierlijkheden van snippers ui en plakjes zuur, dit verrukkelijk schepsel van moeder natuur in al zijn vette smakelijkheid mij vriendelijk wordt aangereikt Tongstrelend voor mijn smaakpapillen die alleen al door de voorpret…

Op tafel ligt hij zwaar en rond, ik ruik de zachte geur Het water loopt mij in de mond denkend aan de groene kleur van het vruchtvlees vol zoet sap dat voor ‘t oog ras zal ontstaan verleidend tot een eerste hap als ’t lemmet er doorheen is gegaan.…

Ik span mijn arm en rek de lengte van mijn ziel Ik gooi een bal op en vang een glimp van jouw lach Ziek zijn, is een cirkel willen beschrijven Ik vloei mijn pen en schrijf de traan op je wang Ik schenk water voor een dorstig man…

Vissen, ze zwemmen soms saai in het water..zoals de doornhaai soms kleurrijk en soms onopgemerkt zonder zwemles, halen ze adem met hun kieuwen Vissen, ze kauwen en kijken raar als ze slapen of ze zijn blind in het water ..ze slijten hun leven als gewervelde dieren zijn groter, trotser en interessanter als mieren Ze geloven niet in…

Met mijn uitpuilende ogen die ik graag de kost wou geven zag ik prachtig vervolmaakt op een bitter andijvieblad gestoofde blokjes pastinaken met vier reepjes bloemkoolstelen die met - iets nog van een zeebaars kiekeboetje wilden spelen op dat veel te grote bord waar ik een spruitje nog van at dat er alleen lag en niet snapte dat ik berenhonger…

Zachte vanilleglooiing, op geurig geruite wafels, gekonfijte limoenreepjes zonder normen, in spirituele zelfrijzende vormen vanille-essence erg geconcentreerd, als goedbekende smaakstof, uiterlijk door besef verkregen bakt marmer cakejes authentiek ambachtelijk gesmolten, gekarameliseerd, favorieten zonder namen, laten glooiing van…

Kunt u mij de boter even doorgeven? Gezelschap voor mij in actie! Heerlijk met mijn mes door die, zachte, onophoudelijke klomp verse halvarine. Kleeft zich reddeloos aan mijn mes, de dichtsbijzijnde hompjes die zich krullen, om mijn glimmende, nimmer gepoetste, maar zo zalig gebruikt bestek! Een kanteling en de substantie spreid zich…

'terwijl je een eitje kookt verdampt de tijd'... op de radio een discussie over het koken van een ei 9 minuten zegt de man van koud tot warm en dat bevalt mij zeer... maar dan is hij hard werpt de presentator tegen niet als je hem met koud water opzet aldus de ervaringsdeskudige zó blijkt het koken van een eitje de gemoederen…

We worden te dik, is een bekende kreet, maar er is één winkel die wel weet hoe dit op te lossen. De stoom schotels van onze eigen Albert zijn op de sticker wel voorzien van alle goede dingen, maar de inhoud zelf daar kunnen we het niet mee stellen en dan maar vragen, waarvan men nu te dik wordt? Niet van de schalen van Albert.…

Trillend op mijn benen! Heb een kick nodig! Mierenzoet druipt de stroperige rotzooi langs mijn knarsende tanden, een spoor van vernieling achterlatend. De nacht is nog langer dan de benen van de hete escortdame. Ik beuk op het gaspedaal van de Lamborghini en m'n kop knapt haast van mijn nek. Duizelingwekkend razen straatlantaarns hoeren…

Ik bijt kinderkopjes, het sap tussen mijn tanden vergeelt mijn oogopslag ze geven geen kik, langs de stoeprand veeg ik het speeksel glad, als gedachten aan mooie witte winters waar kou niet deert de restjes peuter ik -onordentelijk- uit mijn melancholie.…

verhit door het vuur lig je nu te sudderen in de pan eierenlegger was je beroep en daar kon je wat van maar ja, aan elke eierenlegger komt een einde zelfs aan jou tien jaar liep je fier door het kippenhok en eieren leggen deed je op de tijd van de klok je bent nu gaar en dus tijd om te worden opgediend als laatste blijk van waardering…

Gaat liefde door de maag? Daar wil ik niets van weten Het meest hou ik juist van jou als het koken is mislukt Want dan kan ik je verleiden en stel ik je die ene vraag: ‘ga je mee uit eten?’…

eerst strip ik zijn vel als een slinger wind ik hem rond mijn vinger gelijk het scherpe mes ligt zijn lot in mijn handen een oog valt op de grond dan ga ik hem vierendelen en te water laten de wonden bestrooid met zout opgevoerd tot het kookpunt zal ik hem smoren leren in eigen sop als een kannibaal moet ik ‘m prikken en prakken…

Ik kook voor jou mijn lief, mijn hart ik borrel en ik bruis boter en room ik stoom en droom van jou aan het fornuis ik sis en smelt totdat je belt je komt weer later thuis © Hannelly…

'le temps de cerises' zegt men in Frankrijk en natuurlijk ziet de wereld er een stuk fruitiger uit wanneer je behangen bent met kersen…

hoe toch blij te zijn met een heerlijk resultaat als lang tevoren vaststaat dat het razend rap verloren gaat als prettige belevenis het is als breed vertakte bomen snoeien die gelijk weer verder groeien, ruimte nemen zonder rem en die je dan met taaie twijgen in een snelle werveling zwierend om je oren slaan ik krijg het niet gedaan,…

En zo begint het, Dat smaakte lekker, ook wel naar meer Dat lust ik nog wel een keer. En zo begint het, zo ontstaat het Eventjes proeven, eventjes maar Maar daarin schuilt net het gevaar Want zo begint het eventjes nippen, eventjes likken een klein hapje een heel klein beetje, toe maar dan begint het grote gebeuren, je ben…

Wat is genoeg en wat teveel vraag die men te weinig stelt aan tienduizenden mensen kinderen zoals die kleurig rond vlinderen te Manilla op de Philippijnen Ze graven en scharrelen op zoek hoe jonger hoe beter contractueel tegen het grijs van vuilnisbelt Je kunt echt zien dat ze er geen genoeg van kunnen krijgen http://galerie.associationanak.org…

sla! een bevel tot lichamelijk geweld liever tere groene groente veldsla(g)…