Bij nacht in het oerbos klinkt jouw woeste gehuil in verte van een dromenland omdat je weet dat in vergeten eenzaamheid zich zal herhalen richt jij trots jouw wilde kop met bloeddoorlopen ogen naar de volle maan die lacht om in de nacht jouw vriend te zijn.…

Ooit was de liefde bedoeld voor de lust maar tegenwoordig consumeert de mensheid anders massaal en met grootse gebaren beginnen ze oorlog met al zijn gevaren geen dichter zal na afloop nog naar zijn navel staren ooit was de lust bedoeld voor de liefde maar tegewoordig beredeneren we anders met de natuur naar de knoppen voor groei niet…

Wanneer ik jou kwets, beledig ik niemand. Wanneer jij mij beledigt, gebeurt er niets. Ja, onze trommelvliezen trillen. Wie ben ik om jou te kunnen oordelen? Wie ben jij om te zeggen wie ik ben? Wanneer we ons kunnen bevrijden van dat eeuwig misverstand, kan de dialoog beginnen. Wil jij een dubbele espresso? Nee, geef mij trappistenbier…

Er waren geen vragen uitstel werd niet geduld niets wachtte op later op tijd zijn belangrijker dan grijze, schaarse haren Klaarheid zou zichzelf verliezen in het heldere water klanken duidelijk gehoord van gestreste bultruggen vragen naar goed en kwaad Zij wisten er niet veel van maar meer van ijsbergen, die dreven er waren en verdwenen…

Er is een verder weg dan hier op de heuvels achter de oceaan waar vriendschap brieven schrijft wanneer afstand stilte kan overbruggen is zwijgen tijdloos en de hunkering naar aanwezigheid zonder woorden in de nacht verzonden blijft zonder lethargie er bestaan geen grenzen aan werkelijkheid van horizon totdat het zwijgen zinloos…

Onze universele vriendschap is normaal niet aan leeftijd of geslacht gebonden maar de nacht is zwart nabij jouw zwervend gezicht en je gaat me niet veranderen door jouw geloof blijf ik mezelf nuchter naast dwalende rivieren in een wereld vol armoede bereik ik mijn ziel naast jouw eenvoud verbonden met de aarde ontwaar ik de waarheid…

Hoog in jaren zit hij daar, in gedachten ver, mijlenver verwijderd van de ratrace, toch ons aller lot. Kind noch kraai beroert hem en de klank in zijn donkere stem is lijzig, gebaren overbodig. Oude ogen vragen om droom en hoop. Met een schouderklopje en een Koninckske van ’t vat maak ik hem tot vriend van mij.…

Daar waar droom en schaduw elkaar in stilte ontmoeten voel ik de eerlijke behoefte jou opnieuw te begroeten onder die wolkenlucht bij de onstuimige rivier van dromen zonder woordverleden misschien, vriend is onze vriendschap nu volwassen niet meer achterhaald door verleden en vergeten eindelijk dragelijk in het heden zwijgzaam, behoedzaam…

Jij durft niet mee, dat kan ik begrijpen. Ook ik ben bang van onwerkelijkheid, de duisternis, die mijn keel blijft knijpen. Maar ga nu mee, bekijk de lelijkheid, mijn zwartste angst en onredelijkheid. Ik laat jou zien waar die zijn geboren, vertel daar ook wat niemand wil horen. Ga mee zodat jij ook de zijde kent die pijnlijk is, jou niet zal…

Jij en ik al lang op weg naar dromen zonder stranden een ander huis, een nieuwe heg en schilderijen voor de wanden samen zijn, zonder venijn beetje vrede voor het heden en op het gras een droomkonijn gelukkig zijn we zo tevreden jij en ik onder de zon we raken niets aan verzinnen geen vragen in ons bestaan de horizon die treft ons…

Nog ben je niet vatbaar voor mijn ziekte, toch zet ik de besmetting in als wapen, alles op het spel te zetten op de huid van de aanstekelijkheid tot ik vroeg of laat de ogen sluit, elk woord vooraf te wegen als bijdrage aan de jaren vriendschap in bittere zinnen die alles beloven daarna misschien dan weer te vegen in de verstrooide…

Het gras blijft groeien groener dan groen wie blijf bloeien blijft dit doen blijft lekker doorgeven en alles blijft geschreven we blijven dit doorgeven dat heet plezier in het leven Verenigde vredespijp Gewoon leip rijp altijd…

Hier verplicht niemand ons te schrijven alsof het bloed van een mug geplet staat op het net geschilderd stucwerk je kent me door en door muren spreken wij samen een winter lange na ieder uur van onzekerheid voorbij Raadsels zonder enige vorm van genre je draagt dezelfde ring als mijn mededogen geloven is niets anders dan kracht vinden…

Wanneer ik in een vrij moment, even wegdroom en aan je denk, besef ik welk geschenk ik ontving, door jou als mijn vriend te hebben gehad. Ondanks dat je niet meer in "dit aardse" verkeert heb ik door jou toch wel geleerd, hoe onbaatzuchtig vriendschap altijd zou moeten zijn. Ik mis je wijsheid, je kracht maar bovenal je aardse…

Vraag waarom niet waarom Waarvan of andersom alles legt niemand ooit aan je uit we gaan gewoon jij en ik samen gewoon door keihard door alle muren heen Vooruit kom op koppie op En alle rivieren beginnen aan de top maar het mooiste uitzicht heb je in het dal beneden daar is het rustig daar is het vrede heb je nu nog een vraag?…

Het blijft nog stil op het ruiterpad wie rijdt er nou onderdoor stortregen? geen prins op het witte paard! wellicht komt je hem elders tegen of is het eerst even afwachten tot zijn scepter zich transformeert in de bekende boven gekrulde staf en zijn uiterst fameuze witte baard?…

De maan staat dichterbij ons bijdehante stadje dan de weide doet denken aan treinstation na treinstation vergat je Diegem komt er zo aan Vanaf Luxemburg in Brussel vol schuimend bier en Polen iedereen was duivel voor de lol wij zaten in het hedendaagse bijgeloven niets bestaat niet als het maar geschreven blijft voetballen raakt kijkers…

Soms droom ik wel eens dat sommige vriendschappen al bestaan ze nog maar veertig jaar nooit verloren zullen gaan, maar ja, dromen blijven dromen en ik weet het maar al te goed wat de tijd met schepen, bloemen doet met op dat vergankelijkheidsprocedé heel weinig uitzonderingen als je ’t wilt geloven. Nee, dromen zijn bedrog, weet ik zoals…

Een een imam vroeg afgelopen vrijdag jullie christenen geilen op macht daar zit jullie macht ik antwoordde op diezelfde dag Wie bracht de profeet richting de berg tot op het bot en merg meitreya innana god is een kind iedereen maakt fouten in den beginnen nazi of jood palestijnen ooit ik schrijf misschien niet zo goed een tekening…

Altijd is er verschil. In jaren. In geloof. In temperament. Altijd is er afstand. Twee mensen ontmoeten elkaar. Twee levenslijnen kruisen. In het brandpunt van het deelbare. Verdwijnt afstand. Verdampt verschil.…