Vergeten hoeft niet maar voor je eigen welzijn maakt vergeven blij…

Ben jij niet mijn steiger mijn aanlegplaats Ben jij niet mijn baken mijn bakenboom Ben jij niet mijn tros mijn bolder Ben jij niet mijn oever mijn wal Ben jij niet mijn rivier mijn stroom Ben jij niet mijn reis mijn vaarbewijs?…

De nacht valt ook in mensen die verbrokkelen in hun bestaan; Herkenning gaat er langzaam aan tot ze ook zelf het niet meer weten wie ze waren, naam verloren en de sleutel tot verstaan. Toch blijft voelen, smaken, zingen en de diepe kern van alle dingen. Moeten we treuren om verlies of dieper leren kijken wie ze waren? Ze zijn nog steeds…

Een mantra maakt blij als het al die gedachten wat rustiger maakt…

De kracht van de geest toont zich in stilte wanneer de weg naar binnen door de ziel in het hart het zwaarst is…

schrijf dit in de nacht luister naar klanken voor de ziel doorgaans warm en voor 't harte zacht denk aan wat het jaar heeft gebracht waarop ik nu voor de herinnering kniel het doek schuift meer toe lijf en geest zijn vaker moe maar de schepper in mijzelf dwingt mij te ruiken, te kijken, te luisteren en te proeven het visionaire kind in mij…

wat ben ik eigenlijk nog voor jou geen klank meer uit je mond een gezicht tot op de grond je hart zo kil en koud eens waren we goede kameraden maar dat was al vele jaren geleden we waren met zo weinig tevreden ook sterk zelfstandig en vastberaden we hielden van de gouden zon maakten reisjes naar die landen waar ik hoopte dat die zon, je…

verdriet is die oude boerderij te strak omarmd door de hectiek van een verkeersknooppunt... gelatenheid is de quasi huislijke geur uit de branderij van Douwe Egberts die neerdaalt op de hoeve zelfs met de deuren stijf gesloten en de blinden voor de ramen jaagt de nieuwe tijd ons op de boer kan het beamen…

Neem niet de brede weg die iedereen gaat neem het smalle pad dat is speciaal voor jou en de smalle poort is de poort waar alleen jij doorheen kunt gaan. Jij vindt jouw weg zonder anderen achterna te lopen jij bent daarin uniek op jouw camino pad.…

Als de wolken blijven hangen En de neerslag duurt maar voort En de bliksem kruist jouw gangen Donkere lucht boven jouw poort Weet dan dat die dondergoden ook wel weer hun kracht verliezen - Dan herrijzen lenteboden en die zullen zonlicht kiezen…

Geef wat licht, dat straalt naar armen En wat lucht in helderblauw Nooit een wolk..., maar heb erbarmen Altijd zon, aan man en vrouw Dat zal voorts jouw pad verwarmen En jouw gang ontzien van kou…

Je vertrok en verbrak voor even de banden van al wat verbonden is. Weg van zoveel moeten van zo vele vragen verplichtingen alom. De eerste stappen zijn gezet daar waar vrijheid en rust samenkomen in een ander bewustzijn. Waar je gaat Na denken zonder Vooruit te denken waar dankbaarheid ontspringt als een bron zuiver water de weg…

Met één voet op aarde de andere vooruit gaande voort in een tijdloos tempo om dan opeens met twéé voeten pas op de plaats als vastgenageld staan het is té veel té mooi, té groots overweldigend, hemels hoog dat alles te omvatten te kunnen bevatten dringt diep naar binnen maakt van jou, peregrino een ander mens nog mooier, voor Altijd…

het is tijd tijd voor mantelzorg! mijn mantel toen op de groei gemaakt toch ruim makkelijk hij past niet langer niet zó! het is tijd dus tijd voor mantelzorg! het model niet meer van deze tijd moet vermaakt een nieuwe – moderne snit wat lengte erbij meer getailleerd voorzien van nieuwe motieven het is tijd dus tijd voor mantelzorg…

magisch woord voor elk begin een heerlijk gevoel diep binnenin hoopvol voor een verlangend hart er is geen einde zonder start!…

rondhangen en bemerken weigeren naar huis te gaan niet meer op je benen kunnen staan moe zijn van dat zo gezegde werken het beest kwam boven en blijft drijven zinloze gesprekken, verloren dromen moeilijk daar nog doorheen te komen de duivel heerst, laat onrust verschijnen een cafeetje hier of een taverne daar wat jenever en wat glazen bier…

wat zij onder ogen denkt, blijft nog ongezien. ze snijdt uit littekens het ijs in rechte banen. met stukken bouwt ze wat bewegen kan. ergens ademen kieren in haar plaats. ze scheiden ruimte tot het nooit veilig wordt. in het wak zoekt ze kleuren, danst ze zonder as. zo blijft zij zeker : onder de bovenlaag zwemt ze naar de wolken.…

Alles ging in kannen en kruiken het klare water klare wijn Alles wat geschonken wat gedronken vocht, vloeibaar De kruik als het ranke lijf van een vrouw Nu is daar: de fles, het drinkpak de bidon, het rietje waaruit je lurkt Het waren kannen en kruiken waarin alles te gebruiken, te bewaren.…

Zich verliezen in het water is voor de vis van levensbelang Zich verliezen aan het water probeert de visser levenslang De vis zeilt gracieus door het water De visser zit glad versteend aan de kant Kennen zij vroeger, vandaag of later vraag hij zich af nu en dan De visser wordt een beetje vis Het wemelende, murmelende water kabbelt zijn…

Tv programma’s die lopen over mode en klederdracht hoe rijken staan te showen met hun glitterende pracht laat dit alles maar belopen, ga niet zweven, heus maar zap zeer snel naar een andere zender van keus het dromen over stuff die we toch nooit kunnen kopen is banaal te duur…