1.034 resultaten.
Kwatrijn,
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 296 Omringd door zwarte kammen,
mist verhuld gelijk een nauw gewaad,
kille gezichten op alle stammen
omlijst het blozen van een teer gelaat.
Bevende bloem in een bevroren staat,
waarin het tij de kleuren niet wil verlammen,
geen dichterlijke nevel haar geur in kan dammen
broos in schoonheid bloeit naarmate ze vergaat.
Gedreven door de nachtelijke…
Dwalingen
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 407 Wat begrijpt de mens
ten diepste van de puurheid
van de ander
wanneer het om
oprechte liefde gaat
waarbij met diep respect
de reinheid wordt bewaakt,
wie kent de wreedheid
van de pijn waarmee
de scherpe tong
meedogenloos verwondt,
het scheuren van het heilige
dat zo eerbiedig werd gemeden?
Waarom zo velen onbeschaamd
over één kam…
UITGEWOOND
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 167 Arm, oud pand
De tijd zette zijn tanden in je huid
Maakte je blind en monddood
Je had nog wel oren naar glas en cement
Ik vroeg nog monumentenzorg aan
Maar in aanmerking kwam je niet
Je baard een verwilderde klimop
Kwijl je gekleed in vuil grondvest
Scheefgezakt ochtenddauw
Binnenin je is het donker, smeek je
Om sloophamer of pyromaan…
O liefde!
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 268 De dag is vol klachten, de avond om te schuilen
de nacht is een angstige plek en ik kan wel huilen,
wanneer maak ik in mijn leven nu eens vaart
en hou ik op mij voor dat leven te verschuilen?
Ik kan wel willen en mezelf opzwepen maar ik
weet dat er geen redden aan is voor mij, dat ik
ten onder zal gaan als een angstige haas die z'n
demonen…
BLOESEMS, POLLENS
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 103 Je wilde wat van mij, je had je haar opgestoken
je rook naar bloesems en wilde rozen verloren
half aan je middel hangend bedwelmd aan je zij.
En kwijlend als een hond wil ik nog wel kwijt.
Hoe kon je mij zo goedgezind zijn, ik had het
niet verdiend vond ik en ik stootte je van me
weg, en je liep me achterna als een schoothond-
je. dus ik…
Poëzie
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 148 De kaasschaaf is om kaas mee te schaven
het varken is er om op te eten of te knorren,
de mens weet niet waarvoor hij leeft, ja, som-
migen, maar dat zeg ik even tussendoor.
Een steen is om te bouwen of om te be-
werken tot een mooi beeld of om in het
water te gooien, snijdend langs het opper-
vlak, en met een boor boort men meestal
-tenzij…
Ongelezen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 130 En daar op de bovenste plank
Geheel en al plat gedrukt in een hoekje
Daar, daar vond ik het
Het onvolprezen dichtersboekje
Angstig het te beduimelen
Pakte ik het kleinood voorzichtig beet
Om bij het lezen van het eerste strofe
Bijna van het trapje af te tuimelen
Velen schitterende verzen in kleine boekjes
Geschreven uit het hart dan wel…
Aan Rika, Jacoba en Betsy
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 222 Zoals ik ooit beminde,
zo minde slechts Piet Paaltjens ooit.
Zijn stenen harten, mijn houten harten.
Zijn grieven, mijn huilen.
En had ik al mijn vrienden vroeg verloren,
dan was ik zonder liefde ook
al bij het breken van de dag,
met morgendamp en herfstdraad,
zo zeker ook als druppels op het gras,
tot sterven veroordeeld.
Zo moedeloos…
De eenzaamheid van de priemgetallen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 331 Onder het gaas
schuilt een ragfijn
viooltje
dat eerder krimpt
dan groeien wil
een gebroken
spiegelstukje,
dragend
zijn eigen wonden
doorsneed
de tere bloem
liefde
leek ontoereikend
voor wie zijn geschonden
gebrokenheid is
wat hen heeft
verbonden.
Geschreven bij het gelijknamige boek van Paolo Giordano…
Blad
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 153 Zij was een
onbeschreven blad
omdat niemand
de moeite nam
haar te lezen!…
SIXTY GOING ON SEVENTY
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 204 Vandaag naar Lauterbrunnen afgedaald
En daar de hoge waterval bewonderd
Me even op het kerkhof afgezonderd
Met Zwitsers geld koffie en taart betaald
Nog naar mijn strooien zonnehoed getaald
Me over ‘t klingelende vee verwonderd
Chalets gezien stammend uit achttienhonderd
Besneeuwde toppen dichterbij gehaald
En dan, het groene gras in Interlaken…
Heimwee
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 141 We zagen uit naar
de lente en
witte bloesem toen
het nog winter
was en de langzaam
kalende bomen
met bladeren
goud dwarrelend
nog vers in
het geheugen toen
we vol heimwee
verlangde
naar de zomer
en de geur van
rozen in de tuin…
Hebban olla vogala
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 175 Ik zit zo knus te kniezen in een Engels klooster
een Vlaamse monnik te veel mijlen af van huis
ik ben gehoorzaam, zielig arm en karig kuis
maar kijk als ’t even kan naar een Mariaposter
waarop de Maagd mij als een ziekentrooster
aanblikt, schenkend volle kracht naar kruis
en rondom klinkt ’t treurig monnikengedruis
op vaste tijden volgens ’…
Auteursborrel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 229 Dat Gerard reve riepen de brouwers
Jeroen toen Willem Frederik Hermans
palmen overnam maar de eerste schots
van de winter Leon overboord sloeg
waarop de zeilen van Roy en Heleen
scheurden en hoewel sinds Bern lef
tonend Maarten ’t hart voelde overslaan…
HIPPOCRENE
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 222 De laatste keten weegt loodzwaar
Haar handzaag is niet sterk genoeg
Ze spant hem rustig voor de ploeg
Op vliegt hij en het is al klaar
Ze geeft hem telwoorden, een paar
Omdat hij haar zo vaak al droeg
Van basiliek naar bruine kroeg
Van schommelwieg naar dodenbaar
En weer terug naar het gedicht
Haar thuishaven haar heiligdom
Haar bidkapel…
GEEN GEHOOR
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 181 Mijn zuster is bespiegelend
Ook ik dook eens mijn pijnen in
Kwam uit bij kind en het gezin
Ik leerde houden van een Man
Die op Zijn beurt boos was en ver
Maar hoger dan de blauwe luchten
Toch veel van alle kinderen hield
Tussen servet en tafellaken
Zong ik verlangend als een bruid
Om deze vreemde bruidegom
Die zwijgzaam was en zelden thuis…
Een stille moeder
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 646 Roerloos staat ze
voor het venster
in het schijnsel van de maan.
Haar hart schreeuwt
de hunkering,
vragenworstelend
snikt ze zijn naam
hoe vaak heeft ze hier
haar hartstocht gestild
gekweld door verlangen
de nacht onderbroken
fluisterhuilend
haar liefste gezocht.
Ik weiger je dood
zie je leven in mijn dochter
jouw Loenia
hoor je,…
Flappend in de regenvlagen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 165 Nog op een oude Remington getikt
Nog in de tijd van het carbonpapier
Nog lang niet aan de wilgentak de lier
Want zesentwintig pas en zeer verkwikt
Wilt u meneer schreef je indien het schikt
Eens kijken naar de vleugels van mijn dier
Het is zeer edel en rijdt Jan Plezier
Drinkt gerstenat als nectar, lacht en hikt
Je was een jonge leraar…
RÊVERIE
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 192 We lagen op een vlonder, hand in hand
Met achter ons een brede kraag van riet
Het was hoogzomer, blad dreef in de vliet
We hadden weer een hele sterke band
Luchtig gekleed was ik en bruinverbrand
Zilvergrijs haar had ik maar jij nog niet
Omdat ik je nog lange niet verliet
Vandaar dat beeld daar bij de waterkant
Je droeg een rode, wollen…
Gedicht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 133 Ik heb een zin nodig die mij baat en verder
niks terwijl ik me er mee bezighoudt. De
hele wereld verdwijnt en ik druk het
ongeluk uit als een peuk in een asbak.
Alles wat ik nodig heb is het lege beeld, vel,
en de hele wereld kan me gestolen worden.
Als een mooie vrouw is de poëzie maar on-
zichtbaar zolang zij naakt is en eerst met
Een…