124 resultaten.
Grasgebed
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
290 Onder de waterspiegel
krioelt een gehorzel
en ik knijp het uit mijn net
marsmannetjes en bloedzuigers
geeuwen plakkerig in de mazen
en ik zie zoals een eikel
uit de voorhuid glijdt
zo ontbloten zij stekels
en zuigers en de tandwielen
die hen aandrijven
aquatische insecten
priemen een plekje
in mijn weekdier
van een hart…
Ransuil
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
274 met zijn alziend oog
vliegt niet hoog
trage vleugelslag
ziet nacht en dag
wat zich verroert
jaagt het, voert
zijn uilskuikens
die zitten best
in dat kunstnest
wat de mensen
hebben opgehangen.
Ransuil spiedt
en hij ziet
kabouters overleggen
zittend op hun paddenstoel
en ze zeggen
een heleboel
in het bos
hebben ze gezien
hoe mensen…
Winners en losers
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
286 Een panda is een luie loser.
Knaagdieren zijn winners.
En wat is de mens?
Mensen hebben wijze psychiaters nodig
om rechtop te kunnen blijven staan.
Vooral wie er een zwaar hoofd in hebben.
De dichter is zojuist door zijn rug gegaan
en kan alleen nog liggend dichten.…
Herfst
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
227 Herfst komt eraan
kleurige bloemen staan
kijken mij wanhopig aan
op het punt te verwelken
zie je mij niet staan
trek ik je niet aan
met mijn lonkende ogen
kijk ik elke
dag je aan
die maar niet vermogen
je uit het lood te slaan.
Het is haast gedaan
je laatste kans
de tijd van gaan
kom wees die vlinder
die ik betover
met mijn ogen verover…
Een zijden draad
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
232 Spinnen kunnen bruggen slaan.
Tot wel vijfentwintig meter lang.
Ze lopen over sterke zijden draden.
Wij mensen zijn daartoe niet in staat.
Wij zijn weer goed in hoge muren bouwen.
Ook kunnen we virtuele webben maken.
Mensen laten de mensheid hangen.
Aan een zwakke zijden draad.…
Leven ervaren
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
242 Mijn, leeft binnen ons lichaam,
dat we vandaag bewonen.
Uw, is alles wat buiten bestaat.
Is heel en samen, is heel en al,
waarmee we verbonden zijn.
Niet mijn maar uw wil geschiede,
is vertrouwen en liefde schenken.
Mijn wil is vol vertrouwen geven.
Mijn wil is willen blijven leven.
Voorbij de zogenaamde dood,
kunnen we weer alles worden…
Appels en peren
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
231 Het is bijna niet te geloven
maar toch is het waar.
Wat eens een appelpitje was
werd een bloeiende appelaar.
Een appelaar voedt appels
die we achteloos consumeren.
Zo gaat dat ook met perelaers.
Ook peren zijn niet te geloven.
Toch zijn peren wonderwaar.…
Dikke eik/linde
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
249 de dikke eik
aan de Dikke Eikweg
Ellersinghuizen
is weg
in de 17de eeuw gepoot
werd hij zo groot
dat 4 man armen gespreid
hem konden omvatten zo wijd
maar hij ging dood
is in 1975 gekapt
dan toch maar
de grens over
in Heede, daar
aan de Hauptstrasse
staat een linde
van 1000 jaar
die je met 4 man
lang niet omvatten kan
die fier overeind…
Zonnebloemen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
215 bij Blijham
zag ik ze staan
toen ik langskwam
Lutjeloosterweg
hoek Nummerlaan
die boer heeft er
aardigheid aan
akker en bermen vol
zonnebloemen
en een overvloed
aan wilde bloemen, planten
een paradijs
dat het goed doet
bij de vlinders, insecten
die stierven, verrekten
door bestrijdingsmiddel
dat menige andere boer
zo nodig gebruiken…
Kiezelwier
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
213 is een microscopisch
ééncellig dier
in zout en zoet water
leeft het hier
als een heel klein mosseltje
doet het dier
zijn schelp op een kier
om voedsel
uit het water
te filteren
diatomie
is een andere naam
voor kiezelwier
is het water schoon
zoals de Beetserplas
dan vermeerderen
kiezelwieren zich ras
tot zulke aantallen dat
wij ze zien…
Twijfelen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
399 Hoe ouder ik mag worden.
Hoe meer ik twijfel.
Hoe meer ik weet.
Hoe meer ik hoor.
Hoe meer ik zie.
Uilen weten wat vliegen is.
Ze vliegen.
Uilen weten wat horen is.
Uilen weten wat zien is.
Ze horen en zien.
Uilen zijn wijs.
Mensen die weten wat denken is
weten niet hoe ze leven moeten.
Twijfelen kunnen mensen wel.
Wijzer zijn wij…
Bloemen spelen kleuren
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
197 Het is als het mooiste pianospel
Waarin je gemoedelijkheid mag beleven
Door kleuren gegeven
Het voelt wonderwel
Zachte kleuren geven
In het gedachtegoed geweven
Kelken in overvloed
Het beïnvloed je gemoed
Bloemen spelen kleuren
Het verspreiden van geuren
De rust die het geeft
En het innerlijk zeeft
Roel van Ekeris©…
Zonnedauw (Drosera)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
222 in haar vakanntie deed ze
Sellingerbeetse
aan
niets te beleven
waar ze om kon geven
maar ze zag wel
zonnedauw
zeldzaam plantje vond
in arme heidegrond
weinig te eten
verricht mirakels
met kleverige tentakels
insecten plakken
die ze kan pakken
en verteren
zonnedauw
verraderlijk
kom maar gauw
verleidelijk
die mooie naam
dadelijk…
Veenmos (Sphagnum)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
208 zou je denken
dat het veenmos
met het hoogveen
verdwenen was ?
niks hoor
in mijn tuin
verdringt het
soms het gras
een hechte kluwen
verend grijsgroen
de maaimachine
loopt erin vast
die taaie rakker
meters hoog opgetast
hield het water vast
en ook de mensen
die erin wegzonken
verdronken
in het veenmoeras
veenlijken
die we bekijken…
Urban-natuur
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
213 Vervallen
Afgetakeld
Aan het lot overgelaten
Er vallen gaten
Boomwortels kruipen
Kakkerlakken sluipen
Een vervallen schilderij aan de wand
Verlaten land
Natuur omhult het beton
Stenen muren waar het afbrokkelen begon
De tijden kennen het verval
In muurgaten vind je vleermuizen, overal
De tijd gaat
Het menselijke verlaat
De natuur…
Arboretum
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
268 Een verzameling bomen
Waar dendrologen tezamen komen
Het bestuderen van houtige gewassen
Functies die bij soorten passen
Bosecosystemen als systematiek
Gevormde collectie uniek
Variëteiten in cultuur veelzijdig
Beplante lanen oneindig
Welstand hout
Aan de bosbodem toevertrouwd
Wetenschap met symboliek
Menig exemplaar fotogeniek
Botanische…
Zoals een blad
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
300 Toen je dreigde weg te gaan
maakte ik foto's van blaad'ren
die geel, rood verkleurd, dreigden te vallen
en zoals jij nog telkens een laatste wandeling wou
zo nam ik het blad nog één laatste keer,
voordat het afvallen zou
En nu dat je lichaam verteert,
zoals ook het blad is verdwenen
er nieuwe lentes en zomers verschenen
zo dienden zich…
Ornithofilie
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
246 Vogels zijn prachtig mooi,
om te zien en om te horen.
Luister goed wanneer ze liedjes zingen,
zonder te hoeven componeren.
Zonder perfekt te moeten zijn.
Het liefst zie ik vrije vogels vliegen.
Zonder zenders. Zonder ringen.
Goddelijk prachtig zijn vogels.
Je mag van ganser harte van ze houden,
zonder etiketten te hoeven plakken.
Zonder…
Cees
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
250 Achteraf was het waanzin
Of wijsheid
Alleen dit bestaan en de zin
Ben je bereid
Om net zoals Jim
De realiteit te verleggen
De zin
Om de waarheid te verkennen
Er zijn geen complottheorieën
Eerlijke verkiezingen
Afgeleid door simpele fouten
Niet iedere schilder kan houten
Valt het publiek wat tegen
En de elite blinkt er vooral…
Sprinkhanen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
281 In het boek Exodus staat beschreven,
hoe sprinkhanen de zon verduisteren.
Alleen superieure dieren kunnen dat.
Toen veranderde de dag in nacht.
Ooievaars overwinteren ook in de Sahel.
Sprinkhaan is voor hen een delicatesse.
De mensen die er wonen verhongeren,
wanneer sprinkhanen uit zwermen gaan.
Toen en nog steeds.…