Het meeuwengeschreeuw mis ik in de polder het geluid van die gillende geeuw en gekrakeel, met hun krijsen, met hun kromme puntige snavel, geel het eisen en krijgen en pikken en pakken en hakken als gieren, loerend speurend en peurend in kieren Ik lijk wel niet wijs want ik mis hun gekrijs hun scherpe vlucht zomaar vallend uit lucht naast…

daar ligt hij dan, de murw geslagen hond hij jankt een wraaklied in het doodse oord waar bitter bloed zich mengt met zwarte grond is er geen ziel die zijn geweeklaag hoort weer bijgekomen likt hij al z’n wonden hem toegebracht door een verloren zoon die er in gruwelzonden per seconde zijn vader overtrof in bruut vertoon diezelfde avond,…

(elfje) rups zo fraai nachtvlinder zo saai toch hebben ze samen (familie)banden* * (bijgaande foto) deze eenvoudige doch mooie rups verbergt een saaie kleurloos bruine nachtvlinder in zich. Fraai van buiten, minder leuk van binnen. Uiterlijk o zo schoon, soms van binnen nog minder dan gewoon.…

hij is geen M zij is geen V zij beiden voelen zich een X en doen het er graag mee laat maar weten wat je bent de mens heeft een gereserveerd hokje voor kleur uiterlijk gedrag voor elke vrouw en vent hij schept zichzelf een aanwijsstokje om zo de bokken van de geiten te scheiden en wijst aan in welk jij mag duidelijkheid dus geen verwijten…

Het hert is dichtbij, het ademt en kijkt, roerloos -- voel ik me gezien.…

Mensen minachten mededieren. Dat doen mensen onwetend, want mensen zijn van mening, dat mensen wijzer zijn dan zij. Zo vernedert de mens de wolven tot hond. Olifanten dresseert hij in circustenten. Grijze ratten deed hij verbleken. Laboratoriumratten zijn nu wit. Biologen hebben eindelijk ontdekt, dat ratten menselijke emoties tonen. Ratten…

Ik ben weerbarstig, als een Franse Alpencol, een beer op zachte voeten, ik frequenteer mijn berenhol. Nochtans heb ik geen mens gebeten.. ik mis daarvoor de energie of 'k ben het simpelweg vergeten, ik ben een beer in lethargie. Als ik dan toch mijn hol verlaat omdat ik wilde honing ruik dan is't geheid voor mij te.laat dan sterf ik…

de zware vliespoten plat afgezet in het grafiet van de grot de lange smalle bek jaagt laag door de diepte hij ligt miljoenen jaren op ons voor onzeker is zijn dood in het wandelend licht van de zaklantaarn schiet hij door de wervelingen van stenen water met een nijdige klap van de staart verdwijnt hij in de donkere kolk van een…

Het kwetterende krijsen Van Wevers en Sijzen Frenetiek in de struikgewassen Doet hem van zijn autowassen Opkijkend over de rand Langs de leistenen stutwand Met de schildpadachtige ruiten Voorovergebogen stuiten Op een rondsluipende slang Waarbij de schotelvormige hals En de nachtzwarte schubben onvervalst Schitteren in het ochtendlicht…

Elke keer, als was ’t zo bedacht zat onze hamster op de wacht tot wij een keer zijn hok verschoonden en ons met zijn lieftalligheid beloonden Het beestje zelf zag dan de kans om te ontkomen aan de dans Hij kroop over het stenen pad Hij verlangde meer dan kooi en rad Helaas, helaas voor ’t kleine dier kwam hij nooit verder dan bij ons, hier…

De zuivering van parken mag zich niet beperken tot boorden rond de perken waar men met schoffels, harken de resten uit gaat kammen van labrador of poedel die ons genot bezoedelt met al hun uitlaatzwammen voor herder en voor schapendoes voor een bouvier of voor een zwerfhond van het vuilnisbakkenras en een verdwaalde lapjespoes…

Oude zelfkennis, oude angst voor bloedverlies, pas op voor roofdieren en droom van vampiers droom van heksen die het bloed drinken van ongeboren kinderen die het bloed drinken van hun moeders het zoete bloed dat ook steekmugeitjes voedt het bloed dat leven geeft aan alle dieren, een lichaam is een koffer vol bloed blauw bleek groen…

wij hadden thuis een cyperse een brutale, maar o zo lief Joekeltje kakte op de trap en als je er iets van zei of haar te eten gaf dan spinde zij zachtkens, vol begrip dacht even na, miauwde 'verhip' maar zag er niet vanaf Joris, de kater van de buren wilde haar gedrag niet langer verduren en na een brutale haal over haar neus bleef voor…

Witte vogel boven zee uit Ameland een andere werkelijkheid in helder eiland licht proeven van de zilte lucht zoek naar vis boven golven waar leven is kom naar huis avond valt duister donkert hoog op vleugels van de wind in gedachten ben ik dat kind in jouw verhalen eenzaam om te verdwalen stoere vogel van de zee wanneer…

te Bensheim dacht een flinke rat ik neem een kijkje in de stad hij was op dat moment vergeten dat hij zich pas had vol gevreten plots zat hij shocking klem, och gut in één der gaten van een put hij krijste, moeder ik ga dood toen de rioolpers plaatjes schoot…

ik heb nooit gedacht dat er ooit contact zou zijn met een hond niet het elkaar verstaan in de baas hond relatie en zo met elkaar gaan maar het begrijpen in weten wat de ander denkt en waarom hij of zij zich zo gedraagt wij zijn net als alle leven verbonden met elkaar in het dagelijks bestaan van de roedel die ongelijkwaardigheid…

grijzig zwart smeult nog het vuur licht rood op in vlaagjes tochten waar eens de vlammen schroeiden het blauw en geel afwisselend gloeiden daalt nu de hamer van de smid vormt het zachte ijzer tot een hoef het slaan der gaten voor het koelen moet om wat extra te houden op de nieuw beslagen voet diep in mijn herinnering…

er was eens een ezel die zich drie keer stootte aan dezelfde steen die midden op zijn pad lag de eerste keer was het donker de tweede keer had hij dorst de derde keer was hij verliefd hij zag niet waar hij ging hij leerde aan zijn nageslacht dit pijnlijk fenomeen elke ezel echter zal zijn eigen hoeven stoten .…

verlangend prikt de kraai in de geplaatste vuilniszak diverse kleine gaatjes maar oh wee/onder etenstijd geen enkele behoefte aan hebzuchtige maatjes grote bonje daar een enthousiaste ekster echter van korte duur woedend opgejaagd naar het topje van de boom wat zuur meer narigheid twee bedrijvige duiven ook voor hen/…

het is niet een paard dat hij zo bewondert zij is zijn vriendin met een warme huid ogen die hem altijd volgen in een hoofd vol nieuwsgierigheid die ieder keer weer tegensputtert bij het sturen waardoor bochten langer duren zijn kameraad die rotsvast naast hem staat in hem gelooft ondanks zijn stoere taal natuurlijk verstaan…