buiten mijn raam op het terras zie ik het vogelfeestje van mussen, mezen vinken en éen roodborst ze hangen in wiebelslingers pikken zaden en vet uit groen omhulde bolletjes als het echt gaat vriezen smeer ik pindakaas op mijn plataan…

Dieren ongedierte noemen is doodzonde. Zonde jegens de Schepper, die kruipend gedierte schiep, en zag dat het goed was. Dieren ongedierte noemen is laster. Laster jegens Darwin, want ondieren zijn evolutiekampioenen. Superdieren, die slimmer zijn dan wij. Dieren ongedierte noemen is onkunde. Kennis leidt mensen naar respect. Voor de Schepper…

Je ligt onder de tafel en zucht. Aan de ketting. Baasje en vrouwtje aan het bier. Je kijkt me hoopvol aan. Ik kijk begrijpend terug. Jij hebt heimwee. Heimwee naar de wolf die jij ooit was. Ik heb heimwee. Naar de aap die ik eens was. Laten we samen gaan jagen. Even weg uit jouw hondenleven. Even weg uit mijn mensenleven. Jagen, jij en ik…

ergens is er nog jouw stille adem, de aanblik van wat eens was nee geen naam in eeuwigheid maar een plek naast alle ingezetenen wat gaan we doen, zal de nacht jouw glans gaan strelen tot aan het mat geslagen uur waar in wij het feest gaan delen? zou niet weten hoe mijn spade je zou verbieden, je verankeren aan het lot dat ons bindt…

'vrijheid is een vogel die wolken kan dragen' gister heb ik hem in bruine schemer gelegd voorzichtig als een laatste woord uit zijn lichaam nu is het middaguur uit wijzers getreden om de stilte in acht te nemen van een gevallen veer tussen viooltjes…

Een vlieg vloog bij zijn eerste vlucht 's avonds tegen de lamp. Een bij, die het van dichtbij zag, sprak van een grote ramp. 'Ach', zei de vlieg, ' 't valt reuze mee. Denk nou niet, dat ik lieg. Mijn leven zat er toch haast op, 'k ben maar een eendagsvlieg'.…

In ’s-Gravenhage woonde een rat die vaak in het casino zat. Zijn voorkeur lag bij de roulette; zeer hoog placht hij daar in te zetten. Natuurlijk stelde men hem vragen waarom hij toch zoveel wou wagen. Dan sprak de gokker: dat zit zo, ik heb een zucht naar risico, en dat zit, naar geleerden menen, vermoedelijk wel in mijn genen, want…

Een welgestelde veeboer zei: Mijn koetjes in die hoge wei die houden droge voetjes. Let wel: dit geldt voor hen alleen, want in de sloten eromheen daar heb ik nog meerkoetjes.…

oude koolwitjes boven vermoeide bloemen vleugelwieken zacht laatste eitjes zijn gelegd herfstregen talmt nog even…

de bijen zag ik niet toen appelbloesem bloeide in het koude voorjaar nu zie ik het eerste blozen op groene vrucht die nog rijpen zal dank zij bevruchtend werk van onze bijenvriend kan ik oogsten in augustus .…

laat en donker in de hitte en m'n balkondeur open vlogen er opeens vijf of zes vlinders naar binnen in m'n kamer nou ja vliegen .. meer een soort dwarrelen naar het licht van de lamp en ik keek er naar beetje bang eigenlijk voor zoveel vlinders ze waren bijna zwart en wie weet hadden ze tanden er vloog er eentje in m'n nek dwarrelde…

Een vrouwtjesbonobo, een echte spetter, Zo 'n apenoogverblindend lekker stuk, Die heeft het in haar leven razend druk, Zij domineert zich in haar groep te pletter. Een rode kont en welgevormde kuiten, Geen kunst daarmee je schoonheid uit te buiten.…

Hangend, liggend het maakt niet uit Wanneer mag ik hier uit? Donkere schimmen razen voorbij ijzeren kooien mijn genoten Harde stemmen roepen vrij koele handen kun je niet ontlopen Zon, groen, bossen zijn mijn dromen vrijheid om te lopen Geloof, warmte en goedheid zullen overwinnen Misschien in een volgend leven kunnen we beminnen…

met een wijze blik draait hij zijn nek klokje rond en slaat op tijd toe [haiku]…

Loom luierend in de Late voorjaarszon Beschut genietend Onder het dak van Spinnend lover Merk jij mij op En terwijl verderop Het geroezemoes klinkt Van stamgasten die bij de Minnaar het leven vieren Geef jij mij snorrend Wat kopjes, en leg ik Vol vertrouwen mijn Hand op jouw kop…

Het pad was geëffend samen dobberen is zo zalig zottig meer dan gedachten alleen, niet langer dralen, maar blij zijn samen! onbenulligheden zonder bedenkingen in de sloot lozen van vandaag.. nochtans drukt morgen nog wat zwaar wat zoveel betekent.. uitkijken voor gevaar! we doen voorzichtig aan, samen dobberen, jij en ik.. dicht bij elkaar…

ochtendgloren zacht en mild dat 't duister uit de stilte tilt waarbij de vogels in de bomen dan ontwaken uit hun dromen en bij het prille ontwaken zal 't duister het daglicht raken dat geleidelijk op zal doemen en 't gloren wil benoemen met het tjilpen van de dieren die het gloren komen vieren wordt de sfeer ermee verweven en het duister…

Als alles ondoorzichtig Geworden is, als alle Lijnen die tot voor kort Nog zichtbaar waren Zijn vervaagd en niets Meer zich aftekent dan Louter teloorgang Is daar op eens die Schitt'rend zwartbruine kop Die je op mijn schoot legt Met ogen die van amber lijken En die zo veel leven uitstralen Dat ook ik opeens het leven weer zie…

Tussen woorden was onze stilstand niet bemerkbaar in het zwijgen een religieus universum trok tijdens dichte mist voorbij in de boeken die we hadden gelezen over het verstilde hondenleven schilderden schaduwen jouw afkomst lag het galgentouw nog in de kast en nooit kwamen we dichter bij zij die door het licht genazen of was er een sterrenhemel…

De winterdroom openbaarde zich over sneeuwwitte paden die zich slingerden door de in wintertooi getoonde dierentuin het grootste gebaar kwam van de leeuwen een mannetje met een woeste oer brul zich van geen God of ellende bewust ijsberend door de natte sneeuw met twee leeuwinnen op sleeptouw banjerend alsof de koude niet bestond en de…