Geen woensdag zoals die ene juli 1863 waarop de nazaten van overzee burgers werden van hun nieuwe land Bij Ondrobon Coronie Commewijne Kwakoe ging ons voor…

Verschil moet er zijn, echter mag verschil nooit zo groot zijn dat het pijn doet.…

gelukkig voorbij de tijd van lage lonen van trouw zondag's vroeg naar de kerk en arme stoemperds voor dom benenwerk zielsgelukkig nog op rats kuch en bonen kwam museeuw met dope nodeloos in het kot wie gelooft niet in de cowboy uit tasjkent en het lelieblanke bit van mister prodent we zagen ze eerlijk afzien met emmers snot toch is nu…

Nooit schrijnender dan In de sneeuw Van het misplaatste Land Voor de mensen Van toen…

onderscheid dat splijt en spijt daar zijn wij aangekomen van kindsbeen is ons geleerd niet in eenheid door te dromen hard getekend treurig een dorst die nooit meer stilt wachtend op een samenkomst zoals die schijnt gewild een leven in een datatijd van feiten die verwarren warme eenvoud kwijtgeraakt gedachten die verstarren weg de levenskunstenaar…

zij proeft de wrange smaak wanneer ze spreken wil in onverholen woorden hoe jij uiteenbarst en bijtende letters braakt met voeten in vuile aarde verstomd dicht zij het gat met loze zinnen voor eigen rekenschap…

alles om mij heen gaat steeds sneller dat het potdorie lijkt of ik immer vroeger te laat of te vroeg steeds verlaat ben als bijkomstigheid neem de ballen bij tafeltennis die vliegen thans in extremis vervroegd zo snel op rij voorbij dat de vraag al niet meer speelt of ik ze nog wel terug kan slaan daar de bond mij intussen mailt ongetwijfeld…

met een lachje wiedde je wat gras in de schaduw van de bomen daar plantte je de stekjes als toverstokjes van je droom gedreven droeg je emmers water naar dat zonloos bloemenbed waar je lichtgetinte knopjes dacht rijk doorvoed met koele kracht maar ach ze werden donker roze net als de kleintjes in het veld het donker lot bleek niet te…

zij springt van levensvreugd in het rond zingt van radijsjes mirabellen en bananen knijpt in perzik cox conference pompoenen vruchten zacht aan steeltjes om te zoenen ziet haar mango's teer omzichtig wegen die de stagiaire op schaal los vasthoudt om te verstillen ze mogen niet bewegen daar zij anders de uitkomst niet vertrouwt hij denkt…

een meisje en een jongen liepen daar ze hielden heel veel van elkaar hij was blank, zij was zwart daar begon al hun smart hun liefde geen loos alarm hij was rijk, zij was arm zij mochten niet met elkaar verkeren dat hadden zij al jeugdig moeten leren zij trouwden, kwamen daardoor in de bak waar een blanke, gekweld door jaloersheid plotseling…

Symbolische stippen Stippen Antwoordde de dichter Grote donkere stippen En allen op één lijn Als je goed kijkt worden ze steeds fijner en lichter De allerlaatste is zelfs nog maar heel klein Rond zijn ze Zonder begin en zonder een eind Symbolisch lijkt het Allen op één lijn Ononderbroken Net als de voortgang van ons bestaan…

Tinky winky zorgt voor homofieltjes Leuker kan de EU toch niet worden? Lala Dipsy Po…

Gebroken rijst. Vannacht ben je overleden, gebroken rijst: niet wit, niet zwart. Een triest gevolg van een koloniaal verleden, niet erg geliefd: een ras apart. Een kind voor het verdriet geboren, door beide rassen niet geacht, daar baboe en meester niet tot de zelfde stand behoorden, werd ze haar leven lang veracht. Wat ze niet gaf, dat…

Nee Bastiaan, jij bent niet langer de gespierde paardenslager. Jij bent meer van verse vis, kalfslever, ossentong, na te tellen ribben en stoere polderbillen. Bastiaan - vrienden van vroeger noemen je nu Hansje – je bent een opgeknoopte ballenjongenworst geworden volgepropt met geretoucheerde verlangens naar een magere: “you need the full…

Hee, jij daar, fletse, jonge kraai, stom onhandig uit het nest gevallen, met je slordig getooide veren. Jezus, wat ben jij een loser! Wat beweeg jij je stuntelend voort, langs de scherpe kiezelstenen van dit grinten pad. Met je scherpe, zwart en blauw stoer gepunte hoornen snavel tikte je vanmorgen vroeg, door de blauwglanzende schaal…

Schorriemorrie, spreekt hij vanuit de hoogte en kijkt een tijdje op me neer. Langharig stuk werkschuw tuig dat je er bent. Sta op en loop! Ik sta op en ik loop, halleluja ik loop hem naar de keel want springen is de moeite. Wel huil ik mijn tanden bloot. Het oog wil ook wat.…

Buitengesloten na hooggestemde verwachting ooit binnengelaten te worden maar xenofobisme en verachting alom de deur voorgoed met zeven sloten gesloten vastbesloten elke vluchteling te verstoten nog voordat hij aan de poorten klopt, nog alvoor hij doodgezwegen wordt…

Altijd maar vieren, wat heb ik misdaan? Zou toch die gever eens óp willen staan en zeggen wat griefde, wat oorzaak mag zijn van altijd die vieren, van al dat venijn?…

Beste vriend uit India, wij begrepen elkaar toch zo slecht en praatten een potje gebrouwd uit het Nederlands, doorspekt met flink wat Engels. Jij begreep maar niet waarom wij Belgen zoveel hielden van die fletse aardappelen. Jij was wel straffere currykost gewend. En ik begreep maar niet waarom je zoveel problemen had en ieder halfuur God…

Kijk daar bij die scheefgewaaide bomen zal ik blijven komen want zo zei men bij de haven daar ligt een zeemeermin begraven Aan de vloedlijn zoek ik mooie schelpen en ik leg ze op die plek Dat de mensen lachen kan ik ook niet helpen Misschien zijn ze wel een beetje gek…