264 resultaten.
Bier
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
378 Onder de wakende ogen
van de hoge
windmolens
Duitsland
aan de andere kant
in Over de Dijk
een boerderij
brouwers met ambitie
bouwen traditie
brouwen zacht water
dat hier
uit de grond welt
tot Westerwolder bier.
Het smaakt goed
maar niet iets
om dorstig
met grote slokken
weg te klokken
bruin of goudgeel
kleine teugen
niet veel.…
Wonderwater
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
335 Water aan de kook brengen
is een opwindende gebeurtenis.
Elke avond beleef ik een wonder.
Mijn waterkoker wordt kokendheet.
Ik zie dolle belletjes ontstaan.
Water verdampt terwijl ik kijk.
Wat ijzig koud en stil was
is razernij geworden.
Zorgvuldig vul ik mijn kruik.
Ik poets mijn tanden.
Ik vul mijn glas.
Met wonder.
Met water.
Slaap…
Ver van tijd en zelfgenot?
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
271 De wijn te jong, ik te oud
dronk de levenslessen leeg
zonder enig zelfbenul, de dag
verdronk zich in de morgen,
doorstak de kurk en vele harten
het droes bleef hangen in de ziel
elke zon opkomst blijft minuscuul
de voorraad werd te gering om
alle tegenslagen te bedekken
van de relativering te proeven
maar in onmin te verdrinken
in…
Een belofte te ver ...
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
288 "Fijn hè," zei ze, "dat het eindelijk weer mag!",
toen ze een glas rode wijn op mijn eettafel zag.
Verbaasd trachtte ik te raden wat ze bedoelde
en op welke gedachte die opmerking wel stoelde.
Ze zag mij peinzend stokstijf in de kamer staan,
"Of ga je mij vertellen dat je niet hebt meegedaan,"
riep ze. Nog nergens in mij begon een bel…
Biertje drinken
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
288 Samen een biertje drinken doet geen mens kwaad,
op een zonovergoten fraai gelegen terras
en dan wel meer dan één, je weet hoe dat gaat:
je mede drinkgenoten houden je wel in de maat.
Dan wordt het tijd dat je het gezelschap verlaat
en je heft dan nog eens andermaal het glas,
daarin het laatste biertje dat je achteroverslaat,
waarna je in je…
Koffiegevoel
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
394 Nachtdromers dromen in bed,
waarin ze zichzelf verliezen.
Ze herkauwen er problemen.
Ze beleven ook avonturen.
Ze slapen onrustig.
Ze piekeren.
Ze tobben.
Koffiedromers dromen verder
in rustige koffiehuizen.
Daar vinden ze zichzelf terug.
Ze bedenken er oplossingen.
Ze ontmoeten er mensen.
Ze ervaren verlichting.
Ze vinden troost.…
Nazdrovje
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
440 Ik wil wodka drinken,
vele volle glazen;
met drinkebroers klinken
en verzuipen in extase
in diepe dronkemansdromen
zonder pijn of herinnering;
laat de kater maar later komen,
samen met de rekening
die ik gaarne zal betalen
voor de verlichting en de troost
die ik in de drank mocht vinden;
en daarom vrinden: Proost!…
De sporen na het feestgedruis
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
397 Het is een grote bende hier
meer dan tien man sterk,
ze leren het ook nooit
het is politiewerk.
Pizza dozen, lege flessen,
afwas en nog meer,
sluipende wolven slapen nu
vermomd als nette heer.
De sporen na het feestgedruis
dat wissen ze niet uit,
het dak ja dat ging eraf
vuurwerk door de ruit.
De menigte betrad dit pand
vol verwachting…
avond uit
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
303 Ik besloot mijzelf te trakteren op een avondje uit,
dus hees ik mij in mijn allerbeste uitgaanssuite,
ja, dat rijmt niet maar je schrijft het ongeveer gelijk,
het blijft dus staan en stop maar met je rijm gezeik.
Het etablissement dat ik die avond eerstens bezocht,
vol met mensen van wie toch wat verwachten mocht,
gezelschap, een gesprekje,…
Het wonder van koffie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
301 Oases van koffie bestaan,
temidden van plantages in Panama.
Daar waar zangvogels zingen.
Oases van koffie bestaan,
in kopjes koffie van Boot.
Wat groot is wordt weer klein.
Wat klein is groot.…
Bestemming Onbekend
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
280 Het is een droommiddag
het is zo heerlijk stil en vredig
geen ander mens
kan deze stemming nog bederven
en de fles is heel erg ledig
Ik moet nog naar het onbekende reiken
zowel gerechtigd als veroordeeld
tot het zijn met mijn gelijken
zonder vroegtijdig te bezwijken
Misschien kan ik nog reizen
en geeft het onbekend terrein
van vreemde…
Mijn muze
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
335 Mijn muze,
in stilte neuriënd.
Een verdronken lied.
Verwrongen noten,
ongerijmd,
vervlogen tussen daar en hier,
ergens onderweg.
Ziek.
Zieker.
Elke minuut erger.
Stoppen heeft geen zin meer,
De duivel heeft je in z’n macht.
Er rest enkel hoop,
hoop op een mirakel.
Bij leven en welzijn,
zien we elkaar nooit meer.
Gedane zaken nemen bij…
whisky hooglied
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
488 zacht is de nasmaak
van het eikenhouten vat
waaraan zij zich rijpte
tot rond in fles gebotteld
als de zon aan de horizon
is de atmosfeer gloeiende
waar brandend haar beleving
zich in mijn gorgel welt
ik proef de ochtendmist
die als sluiers geslagen
de schotse hooglanden
als haar wieg openbaart
soepel walst zij de weg
via de nippende…
De Kersentuin
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
525 omvangrijk het lavendel rond
dat na de overdaad aan licht
als nabeeld in blikveld verschijnt
belemmert het zicht op gewicht-
loze lichamen zwevend in de lege
regels van een geschilderd gedicht
een korte rustpoos op een bankje
onder de schaduwen werpende eik
vergroot waar ik een wildweg loop
de kans om een doel te bereiken
even de spreeuw…
Koffiedrinken
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
466 Lucht, aarde en water,
voeden koffieplanten,
die bessen laten rijpen,
in de tropenzon.
Koffieboeren kweken.
Koffiebranders roosteren.
Barista's maken koffiedrank.
Mensen met liefde en passie zijn het,
die ons vitaliseren.
Zij zijn het,
die ons laten genieten.
Van het mysterie dat we koffie noemen.
Van het leven zelf.…
de wolf van Eristoff
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
841 Een hete zomeravond, de meeuwen vielen van het dak,
ik zou de tuin nog gieten maar daaraan had ik lak
toen schonk ik menig wodka in, ik zoop me buiten zinnen
mijn oude vader zei het nog; van drank kan je niet winnen
Toch ging ik aan het slempen, ik zoop als een natte dweil
en toen ik toch de bodem raakte ging ik snel onder zeil
Diep slapen…
De glazen dood
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
591 breek maar
scherp je kanten
punt het glas
steek en snijd
verwond die je
lief hebt gehad
je kristal
is verweerd
spiegelt verkeerd
overmatig
gebruik sluit
lege bodems uit
wat rest is
verder verval
tot in de goot
gebroken en
verscherft sterft
ook de glazen dood…
Hout
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
538 Ik zou wel van hout willen zijn.
Duurzaam hardhout met de nerf heel fijn.
Kan mijzelf dan schaven en kleuren,
Hoef over mijn houding niet te zeuren.
Werken is wat hout vanzelf doet,
dus mijn inkomen zit wel goed.
Ben als meubelstuk dan zeer gevraagd
of als steunbeer die de lasten draagt.
Loop echter niet in de val
van een avondje stappen…
Spacen (lekker gaan)
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
696 Ik wil vliegen op de maan
Lekker, lekker gaan
Ik wil spacen op planeten
Niet meer kunnen eten
Zweven op de beat
Rieken van de wiet
Dingen zien vervormen
Kakkerlakken, wormen
Ik wil zonnebrillen zien
Een gezicht als mr. Bean
Als ik in de spiegel kijk
Een lijk die op me lijkt
Pupillen zo groot als knopen
Ooit liet…
Op de rand
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
451 Nachten duren te lang
De maan beweegt de schaduwen op het behang
Je schrikt wakker daar je bijna sliep
De insomnia zit te diep
Het brein knettert halve waarheden
De dag wordt niet verwerkt maar bewerkt
Traag sluipt het in je gelaat
Rusteloosheid houdt je ontevreden
Pillen hebben elk nut verloren in deze staat
Meditatie is iets dat de stress…