Vledderveen waar ga je heen nu zelfs café Jan Bos Veldzicht voorheen verdween Vledderveen versteen of zoek je plezier in de plaatsen er omheen Mussel, Onstwedde hier kun je je niet redden Stadskanaal in het westen bevalt nog het beste disco, café's om je plezier uit te testen restaurants genoeg voor de trek die je krijgt na het…

tijdens de nacht van 18 op 19 november 1975 Vannacht dringt een beschonken maan diep in mijn heelal wij drinken grote glazen witte wijn klinken ritmisch bijna op Gérard de Nerval die in de Hallen ging en zachtjes zong en danste in het schijnsel van duizend klanken die in de Hallen hing geborgen voor de hondse koude van een…

De wijn is oud gevat, ik als drinker onervaren verdronk in flessen onbenul mijn wapen was een degen die in een duel elke kurk doorstak, schonk de tijd mij toegemeten tot het jongste nat niet meer rijpen kon en elke dag komt de bodem dichterbij in de ziel van de fles ontstond de razernij het glas vertekend en vergrootte de jeugdzonden…

Ik luister naar het malen van koffie. Onderwijl kijk ik aandachtig naar een koffieplantje. Nu waan ik mij in Panama. Verwonderd kijk ik in het rond. Vol verwachting voel ik mij. Volle melk hoor ik schuimen. Mijn flat white is bijna àf. Het water loopt me, nu al, in de mond.…

Onder de wakende ogen van de hoge windmolens Duitsland aan de andere kant in Over de Dijk een boerderij brouwers met ambitie bouwen traditie brouwen zacht water dat hier uit de grond welt tot Westerwolder bier. Het smaakt goed maar niet iets om dorstig met grote slokken weg te klokken bruin of goudgeel kleine teugen niet veel.…

Water aan de kook brengen is een opwindende gebeurtenis. Elke avond beleef ik een wonder. Mijn waterkoker wordt kokendheet. Ik zie dolle belletjes ontstaan. Water verdampt terwijl ik kijk. Wat ijzig koud en stil was is razernij geworden. Zorgvuldig vul ik mijn kruik. Ik poets mijn tanden. Ik vul mijn glas. Met wonder. Met water. Slaap…

De wijn te jong, ik te oud dronk de levenslessen leeg zonder enig zelfbenul, de dag verdronk zich in de morgen, doorstak de kurk en vele harten het droes bleef hangen in de ziel elke zon opkomst blijft minuscuul de voorraad werd te gering om alle tegenslagen te bedekken van de relativering te proeven maar in onmin te verdrinken in…

"Fijn hè," zei ze, "dat het eindelijk weer mag!", toen ze een glas rode wijn op mijn eettafel zag. Verbaasd trachtte ik te raden wat ze bedoelde en op welke gedachte die opmerking wel stoelde. Ze zag mij peinzend stokstijf in de kamer staan, "Of ga je mij vertellen dat je niet hebt meegedaan," riep ze. Nog nergens in mij begon een bel…

Samen een biertje drinken doet geen mens kwaad, op een zonovergoten fraai gelegen terras en dan wel meer dan één, je weet hoe dat gaat: je mede drinkgenoten houden je wel in de maat. Dan wordt het tijd dat je het gezelschap verlaat en je heft dan nog eens andermaal het glas, daarin het laatste biertje dat je achteroverslaat, waarna je in je…

Nachtdromers dromen in bed, waarin ze zichzelf verliezen. Ze herkauwen er problemen. Ze beleven ook avonturen. Ze slapen onrustig. Ze piekeren. Ze tobben. Koffiedromers dromen verder in rustige koffiehuizen. Daar vinden ze zichzelf terug. Ze bedenken er oplossingen. Ze ontmoeten er mensen. Ze ervaren verlichting. Ze vinden troost.…

Ik wil wodka drinken, vele volle glazen; met drinkebroers klinken en verzuipen in extase in diepe dronkemansdromen zonder pijn of herinnering; laat de kater maar later komen, samen met de rekening die ik gaarne zal betalen voor de verlichting en de troost die ik in de drank mocht vinden; en daarom vrinden: Proost!…

Het is een grote bende hier meer dan tien man sterk, ze leren het ook nooit het is politiewerk. Pizza dozen, lege flessen, afwas en nog meer, sluipende wolven slapen nu vermomd als nette heer. De sporen na het feestgedruis dat wissen ze niet uit, het dak ja dat ging eraf vuurwerk door de ruit. De menigte betrad dit pand vol verwachting…

Ik besloot mijzelf te trakteren op een avondje uit, dus hees ik mij in mijn allerbeste uitgaanssuite, ja, dat rijmt niet maar je schrijft het ongeveer gelijk, het blijft dus staan en stop maar met je rijm gezeik. Het etablissement dat ik die avond eerstens bezocht, vol met mensen van wie toch wat verwachten mocht, gezelschap, een gesprekje,…

Oases van koffie bestaan, temidden van plantages in Panama. Daar waar zangvogels zingen. Oases van koffie bestaan, in kopjes koffie van Boot. Wat groot is wordt weer klein. Wat klein is groot.…

Het is een droommiddag het is zo heerlijk stil en vredig geen ander mens kan deze stemming nog bederven en de fles is heel erg ledig Ik moet nog naar het onbekende reiken zowel gerechtigd als veroordeeld tot het zijn met mijn gelijken zonder vroegtijdig te bezwijken Misschien kan ik nog reizen en geeft het onbekend terrein van vreemde…

Mijn muze, in stilte neuriënd. Een verdronken lied. Verwrongen noten, ongerijmd, vervlogen tussen daar en hier, ergens onderweg. Ziek. Zieker. Elke minuut erger. Stoppen heeft geen zin meer, De duivel heeft je in z’n macht. Er rest enkel hoop, hoop op een mirakel. Bij leven en welzijn, zien we elkaar nooit meer. Gedane zaken nemen bij…

zacht is de nasmaak van het eikenhouten vat waaraan zij zich rijpte tot rond in fles gebotteld als de zon aan de horizon is de atmosfeer gloeiende waar brandend haar beleving zich in mijn gorgel welt ik proef de ochtendmist die als sluiers geslagen de schotse hooglanden als haar wieg openbaart soepel walst zij de weg via de nippende…

omvangrijk het lavendel rond dat na de overdaad aan licht als nabeeld in blikveld verschijnt belemmert het zicht op gewicht- loze lichamen zwevend in de lege regels van een geschilderd gedicht een korte rustpoos op een bankje onder de schaduwen werpende eik vergroot waar ik een wildweg loop de kans om een doel te bereiken even de spreeuw…

Lucht, aarde en water, voeden koffieplanten, die bessen laten rijpen, in de tropenzon. Koffieboeren kweken. Koffiebranders roosteren. Barista's maken koffiedrank. Mensen met liefde en passie zijn het, die ons vitaliseren. Zij zijn het, die ons laten genieten. Van het mysterie dat we koffie noemen. Van het leven zelf.…

Een hete zomeravond, de meeuwen vielen van het dak, ik zou de tuin nog gieten maar daaraan had ik lak toen schonk ik menig wodka in, ik zoop me buiten zinnen mijn oude vader zei het nog; van drank kan je niet winnen Toch ging ik aan het slempen, ik zoop als een natte dweil en toen ik toch de bodem raakte ging ik snel onder zeil Diep slapen…