306 resultaten.
De maat der dingen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
464 Astronomen hebben zich vergist.
Géén honderd miljard. Nee.
Twee biljoen sterrenstelsels groot,
is ons aller hemelrijk.
Het aantal sterren per stelsel,
rond de tweehonderd miljard,
bleef ongeveer gelijk.
Ik dacht altijd al te weten,
dat planeten stofjes zijn.
Onze aarde is bijna niets.
Maar wie of wat zijn wij?…
ruimte
netgedicht
4.2 met 4 stemmen
520 het heelal of de ruimte
eindeloos mooi...
fonkelende sterren verlichten
donkere mooie nachten
toveren waanzinnige beelden
met fel gekleurde zilveren tinten
de maan heel diep aan de hemel
straalt als een hoeder over het heelal
met haar mantel in goudgele kleuren
dirigeert zij… de sterren bovenal
onbeschrijfbaar in tijd, is de ruimte
of toch…
Kern
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
316 Spreek maar niet te vlug. Ik verdwijn
zo snel. Zonder veld ben ik voortvluchtig,
sta bloot aan warmtestralen. Je neemt me
of je laat me
vloeien. Ik smelt in het westen, stol
in het oosten. Tussendoor beweegt altijd
het licht.
Ontkleed mij als de koude roept.
Ik luister traag.…
Apollo 11
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
390 Driest briesen de straalmotoren en zijzelf
De uitverkoren matadoren van de Elf
Rikketikkend tot de kritieke spurtrit
Ontkluisterd wordt voor de afknal
En na het "moment supreme" beslist
Krijt in de cockpit tegen het drietal
Doorheen de ether een radiostem vergewist:
"Apollo,jullie hebben het gemist!"
De hotemetoten op Nasa's gastenlijst…
Proxima sonnet
netgedicht
2.2 met 4 stemmen
340 Slaap kan mijn goeddoende geest niet vatten
fantaseer ik maar een vliegend tapijt
traag zwevend door de kosmos zonder tijd
zodat het brein niet is af te matten
in voorbijgaan omringen mij kleuren
ergens speelt Schubert iets met violen
volgen meer muzikale idolen:
getransformeerde sterren die fleuren
zwaai vaarwel moeder aarde beneden
de…
Ten dode opgeschreven
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
376 Natuurlijk bestaat de dood,
niet.
Al wat bestaat blijft leven.
Moleculen worden weer atomen.
Zalmen keren stervend terug,
naar hun geboortebron.
De dood is een menselijk ego,
door deze dichter,
ten dode opgeschreven.…
Ons uni-versje
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
349 Deze wereld, waarin dichters dichten,
is maar een nanobolletje.
Meer dan een miljoen daarvan,
passen in onze megazon.
Ons zonnetje,
is maar een gemiddeld dingetje.
Onze reusachtige melkweg,
bezit er 500 miljard van, ongeveer.
Ons melkpaadje,
is een belachelijk weggetje.
Honderden miljarden ervan,
vormen ons heelal.
Niemand weet, niemand…
Sterrenregen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
456 Nu onze wereld naar de
klote lijkt te gaan, we
verdeelder zijn dan ooit
omdat haat harder schreeuwt
en de liefde zo ontkracht,
vond ik dat we wel wat
geluk konden gebruiken,
dus maakte ik een groot
kanon en verdomd het zal
sterren regenen vannacht!…
Woeste hoogten
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
346 Het noorderlicht van
gloeiende zuchten
tussen lakens,
oogstrelend in
verlangen,
krioelende vingers
klauwen en knijpen
krassen en grijpen
naar hoogtes
en hoger
tussen sterren
van roze en
hemellichamen
en verder dan dat.
En wij die ergens daarboven
orgastisch kwamen,
om daar in
oneindig zwart
tijdloos
te zweven.…
Achter de maan
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
339 Er woont een wezen,
ik zeg wezen want het
is iets dat niemand ooit
eerder heeft gezien,
aan de achterkant
van de maan.
Het heeft wel 30 armen
waarmee zij haar
wereld draagt,
dit om te voorkomen
dat niemand ooit de maan
nog zag.
Zij verschuilt zich in de schaduw
omdat het de zon
niet verdragen kan,
met ongekende krachten
weerstaat…
Een groter geheel
netgedicht
4.2 met 4 stemmen
260 Elk jaar maak ik een rondje
om de zon, ga ik
in stilstand zelfs
nog 1000 km
per uur,
en hangt onze wereld
daar maar
miraculeus
in het
grote zwart,
waar boven net zo goed
onder kan zijn,
maar wat
houdt het zwart bij elkaar?…
Ruimtegruis
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
383 Vanaf het balkon
Ziet hij's nachts dat
Een atlas zonder rubicon
Haar evenbeeld de stad omvat
En in die duizelingwekkende ruimte
Haaks tussen hoge bomen door
Opeens een pluim van licht
Verluidt zijn gunstig omen
Een vluchtig sterrenspoor
Net zo snel uit het vizier
Als was haar komen
Verbeidt de wens…
Ik beken
netgedicht
2.7 met 7 stemmen
472 Bekentenis:
Is een betekenis van grote waarde.
Betekenis:
Is een bekentenis van nul- en generlei waarde.
Kortom: wat je bekent,
of wat je bekend voorkomt,
is niet wat het lijkt.…
Melkweg
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
425 Onderweg door de Melkweg
gloeien ogen vol vuur.
Groeien wilde verhalen
tot het grootste avontuur.
Alles lijkt te zweven in een
oneindige nacht. Lichtjaren
verwijderd heeft zwaartekracht
geen macht.
Een gevoelige ziel tussen het
ruimtegruis. Een kleurenspectrum
ver weg van het blauwe huis. De
aarde schept verwarring in zijn
nietig…
sterren
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
318 een kind tekent
een poppetje
is ergens een
soort schrift
zo denken we
ook over vroegere
schriften
het begon met
uitbeelden
van een vogel
dus de vroege mens
had iets kinderlijks
zogenaamd
want vergis je niet
men voer al op de sterren
hoe intelligent moet je zijn
om regelmaat te zien in wat hemellichtjes
zou ik dat moeten…
Hemellicht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
437 drager van het licht
ziener in duisternis
dageraad en schemering
die tijd en ruimte bereist
in oneindige voorspoed
doorkruist het universum
van hart en ziel
tot leven en dood
begin en einde
zoektocht naar meer
gedragen in eindigheid
lichtjaren ver geboren
schitterend firmament
sterrenpracht in nacht
als wonder aanschouwt
gedragen…
Als de hemel toch bestaat
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
318 Zou je daar zijn
waar ik je wens,
zou je 't vinden zo fijn
zoals je was als mens,
zou je daar zijn,
waar engl'en toeven,
zou 'k me geen zorgen behoeven
wetend dat je daar bent,
waar rust en sereenheid is,
waar alleen liefde, liefde
en liefde is.....
zou je daar zijn?…
raadsel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
313 luister naar de woorden
die in je opkomen
wat ergens een raadsel is
je denkt dat je tijdloos dicht
maar zelfs het eeuwig melancholieke
'altijd november' is dertiger jaren
evengoed is het noodzakelijk
om iets te zeggen alsof het nooit zo was
inderdaad het was die tijd, die dag
die middeleeuwen die we later zullen zijn
nauwelijks nog…
Vorm als Matrix
netgedicht
2.8 met 6 stemmen
331 Het universum is verzot op vorm
omdat het zelf de chaos wil bestrijden
door mensen uit de chaos te bevrijden
de dragers van de inherente norm
die eerst op Aarde dienen te bewijzen
dat ze bestand zijn tegen elke storm
die daar historisch woedt; da's een enorm
weerbarstig feit om boven uit te rijzen
als 't pocherig verhaal van de baron…
Reset
netgedicht
4.4 met 11 stemmen
403 Wanneer de blinde dag met al haar zinloos jachten
is opgelost in 't niemandsland der nacht
en 't zonnescherm draait weg zodat de sterrenkrachten
ons kunnen strelen, want door slaap verzacht
Wanneer de ziel zich laaft in illusoire oorden
door zwaartekracht noch logica gestoord
aan 't helend kleurenspel van kosmische akkoorden:
de harmonie vóór…