juist op deze dag waar alles schittert zweeft en danst lijk ik verdwaald zie vreemde gezichten uit een onbekend land exotische talen stemmen die twisten wantrouwende ogen half gesloten in kou en striemende regen met kapot plastic blauw ze schuifelen colonne vloeken verdomme kinderen glijden uit jengelen luid van honger en dorst…

ik heb de lach gezien die in de schepping verborgen was op het meest intieme moment dat geboorte een eigen leven gaf de bezieling van schoonheid die in het goddelijke deelt de wereld betreedt letters zal schrijven op blanco papier over zijn leven hier…

Wolken kunstsneeuw drijven behoedzaam binnen, het zijn de souvenirs van onze openbaringen, de wereld lijkt onvruchtbaar in mijn glazen aardbol tussen beide polen wordt hij gevuld met winterlicht, in omwentelingen van de mooiste wensen ontkiemt in het Noorder – en het Zuiderlicht gebloesemde herinneringen van een laatste rustplaats…

het is weer die tijd van het jaar waarin er gesproken wordt over gezelligheid warmte harmonie saamhorigheid verwantschap maar wat als wat als je familie niet de jouwe wil zijn of je negeert of je ooit verliet zonder één woord of je ziet jouw dierbare het verliezen van het leven laten we laten we vooral lief zijn voor hen die het…

de boom een groene waas met rode schittering een stal in mos wat beesten en de grote donkere os jozef en maria rond een stralend kind dat in eenvoud zijn geboorte vindt die herinneringen uit het kerkelijk erfgoed warmen nog altijd mijn bloed met zang en gebed heiligen langs hoge pilaren die sfeer is niet te evenaren helaas…

handen zijn geopend palmen naar boven hulpbehoevend de ogen een vragend gezicht richt zich naar het licht van de camera’s het shot is hot gaat de wereld door voor tal van goede doelen giften worden afgeroomd de strijkstok is al vijftien keer gekloond winsten opgestreken het promoteam zal verder gaan zelfhulp blijft altijd bestaan…

De verwachting raakt de haartjes in je hals, daarachter leggen duizend schaduwen hun eigen loper in een groene toekomst uit jouw doel, mijn ongeduld zo van de dromenwagen getild. gedeeld door beide lippen, vanaf een tere huid, op handen gedragen naar het gereserveerde plekje in een voldragen landschap de vol gedekte tafel maakt…

Mensen moesten wachten ‘t Paradijslicht was gedoofd ‘t heeft aan Adams geslachten Zijn eigen Zoon beloofd God is ons niet vergeten we waren haast verloren maar waar de dieren eten is Gods Zoon geboren ’t lag gewikkeld in doeken als mensje, heel gewoon je kon Hem zo bezoeken de kribbe was zijn troon Handjes tegen baby’s mond eens…

Laat de mensheid weer geloven In dat woord - vol met zachte zin - Laat zijn waarde nimmer doven Voer het weer hoog het vaandel in Laat de aarde weer gaan draaien Om dat woord - vol van eeuwig roem - Laat zijn zin niet overwaaien - Het heet Vrede dat ik hier noem…

Kerstkaart, zeg hen dat ik die oliebol, die kaars, de dennetak, de sneeuwpop, het kerstkransje, het vogeltje, de duif vooral, de schaatsers op de plas, de molens in de verte, de kerstboom, de kadootjes eronder, de sterren, de drie wijzen, maar vooral het babietje in de kribbe of aan de borst, de Maria en Josef, de lammetjes, het hoefijzer…

ik heb de boom niet aangedaan de naalden zijn vanzelf gaan zingen een melodie waarin het lente pril verschiet en donkert naar het zomers groen in de top met ijle tonen kristalliseren tot een fraaie waas onze mooiste dromen licht van speelse kaarsenvlammen lijkt gevangen in wat hars dat geurig in de ambiance past nog dragen…

Als de donkere dagen zijn gekomen, en de kerstviering mij verplicht; laat ik mij leiden door mijn dromen en de engel die mijn boom verlicht. Als de donkere dagen zijn gekomen, en de kerst reeds op mij wacht; wordt ik geestelijk meegenomen door het wonder stil verwacht. Als de donkere dagen zijn gekomen kan ik op weg naar het kerstlicht…

Onderweg in heldere sterren schijn op zoek naar hart en ziel en goede moed mag Bethlehem nooit het einde van de reis zijn maar juist het begin nog net niet thuis maar de plaats die we passeren als we daar willen aankomen voorgoed…

Een ieder doet zijn best om te stralen als de lampjes in de boom doet een stapje meer voor goede sfeer nadat hij zijn dorst heeft gelest mensen zijn iedere keer weer net even vrolijker en kijken tevreden terug naar hun verleden geen fout, geen kreuk in het papier alleen plezier vinden allen hun weg naar kerk of zomaar een samenzijn…

Muziek bespeelt de snaren van mijn hart die mij verklaren gevoel van onvoorspelbaarheid 't besef van jou aanwezigheid Muziek gevormd uit tonen t' Kondigt mij De Jezus aan in gedachten bij personen die naar Hem zijn toegegaan Muziek die mij doet dragen in gemis en in verdriet en met zoveel vragen 't is de Vader die mij ziet Muziek van…

HOHO jouw verrassende kerstman klokken sieraden kortom spulletjes uit andermans huis te zuinig geweest he geen goede sloten huis verder niet beveiligd weet... 's nachts is het niet pluis TINGELINGELING lachend de lucht in veilig warm in de arreslee zwevend boven wattenwitte wolken golvende zee volgeladen met de buit…

In de vensterbank een schaaltje met uitgedrukte sigarettenpeuk de definitie van leuk een kerstboom opgetuigd uit jaren her, ballen gebroken, engelenhaar met een bruine gloed hij kijkt eens om zich heen hij schudt wat as van zijn mouw voor hem is het sterrenstof naar buiten op zoek naar het beste kerstsloof het is kersttijd dat is…

ik weet dat jij een genie bent in het schikken van bloemen op toon de preluderende lenteboeketjes klingelen triomferend in blauwwit verschijnen zonnig zinderen streken op het oranjegeel van de zomerviool trompettert rood de gladiool het oogstrijpe geluid van een vol orkest kleurt herfst als het magistraal seizoenen sluit jij…

Ergens in het winterse duister der ruige Lage Landen warmt een knapperend houtvuur de gerieflijke aarden hut van een gezellige stoere Germaan hoopvol kijkt het hele gezin naar de kleine spar die trots glimt in het kleine vertrek waar licht kringelt en schaduw danst de frisse groene takken beloven voorspoed en vruchtbaarheid voor het…

ik weet dat de zon niet zal sterven maar hij staat al zover weg zijn licht spiegelt nog in alle ogen draait dagen in steeds kleinere bogen jij en ik hebben een mateloze behoefte aan meer verstrooiend licht depressief en somber vragen wij om energie de winterslaap voorbij toch zal het tij binnenkort weer keren als wij de zonnewende…